[zaloguj się]
[pdf]

DONAGLAĆ (11) vb impf

donågl- (10), donagl- (1); donågl- : donagl- Mącz (9 : 1); końcowe a jasne.

Fleksja
inf donåglać
indicativus
praes
sg pl
1 donåglåm
3 donåglå donåglają
praet
sg pl
3 m donåglåł m pers donåglali
f donåglała m an

inf donåglać (2). ◊ praes 1 sg donåglåm (3). ◊ 3 sg donåglå (1). ◊ 3 pl donåglają (1). ◊ praet 3 sg m donåglåł (1). f donåglała (1). ◊ 3 pl m pers donåglali (1). ◊ part praes act donåglając (1).

Sł stp, Cn brak, Linde XVI – XVII(XVIII) w. s.v. donaglić.

1. Przynaglać, przyspieszać, zwiększać szybkość [czym] (1): Remulco [...] Z lekká á z nienacká ſie wiozę/ niedonaglam wiosłámi. Mącz 351d.
2. Nalegać; nastawać; prosić usilnie, domagać się, żądać; zmuszać, grozić; dokuczać, gnębić; ingruere, perurgere, poscere, urgere Mącz (8): Ingruo, Przypádam/ Donaglam. Mącz 150a; Obnixe, Mocnie/ Vśiłownie/ Donagláyąc/ Gwałtownie. Mącz 248b; Perurgeo, Bárzo donaglam/ przipieram. Mącz 508c, 248b.

donaglać komu (3): Ale oná płákáłá przed nim [...] áż iey oznaymił [gadkę] dniá ſiodmego gdy mu iuż donagláłá [coartabat] BibRadz Iudic 14/17; Ingruit necessitas, Donaglami [!] potrzebá. Mącz 150a; Ad quos se cum usus poscit celeriter recipiunt, Do których gdy ym donagláyą vyeżdzáyą/ vſtępuyą. Mącz 314b.

donaglać czym (1): Ius Crassus, aequitatem, Antonius urgebat, Kraſſus ná práwo/ Antonius ná ſpráwiedliwość ſámi ſie odziwali/ álbo Kraſſus práwem/ Antonius ſpráwiedliwoſcią donaglał. Mącz 508c.

3. Nacierać, uderzać, atakować, razić; petere, urgere Mącz (2):

donaglać czego (1): Scutis corporibusque ipsis obnixi urgebant. Spiąwſzy ſie tarczámi y ciáły weſpołek tego donagláli. Mącz 248b.

donaglać komu czym (1): Petere aliquem telis, Donágláć komu ſtrzałámi. Mącz 295b.

Synonimy: 2. cisnąć, prosić, przymuszać, żądać; 3. nacierać, napadać, przenaśladować, przypadać, rzucać się, wpadać.

Formacje współrdzenne: przynaglać; przynaglić.

Cf DONAGLAJĄCY

LZ