[zaloguj się]
[pdf]

DOPROWADZAĆ (4) vb impf

Oba o jasne; -wadz- (1) Mącz, -wådz- (1) ArtKanc (Cn a pochylone).

Fleksja
indicativus
praes
sg
3 doprowadzå
praet
sg
1 m -m doprowådzåł
3 f doprowadz(a)ła

praes 3 sg doprowadzå (2). ◊ praet 1 sg m -m doprowådzåł (1). ◊ 3 sg f doprowadz(a)ła (1).

Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVIII w. s.v. doprowadzić.

Przyprowadzać, zaprowadzać do jakiegoś miejsca, do jakiegoś celu; comitari, corrivare, deducere, derivare, ducere, perducere, perductare, prosequi Cn (4):

doprowadzać kogo czego (1): Eruditio ad beatam vitam iuvat. Nauká człowieká ſzczęſliwego żywota doprowádza. Mącz 179c.

doprowadzać kogo do czego (1): młoć Rzymſka [...] Senat álbo Rayce ktore oni oycami zwali tego dnia gdy mieli ſędzić w ſenaćie/ do Ratuſza doprowadzała KwiatKsiąż D3v.

W przen [kogo, co do czego] (2): ktora droga [zupełnej wiary i doskonałej nadziei] kazdego tobie wiernie dufaiącego doprowadza do zwierzchnoſci kroleſtwa twego ſwiętego. RejPs 171; ArtKanc Q8v.

Synonimy: dowodzić, przywodzić, wieść.

Formacje pochodne cf PROWADZIĆ.

BZ