[zaloguj się]
[pdf]

DOSKWIERAĆ (1) vb impf

Fleksja

3 sg m praet doskwi(e)råł.

Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVIII w.

Zadawać ból, dokuczać, dawać się we znaki; opprimere, premere Cn [komu]: Nie ieden ſię ćiołaſzek ná drodze opierał: Lecż im Cacus, wlokąc ie zá chwoſty/ doſkwierał. KlonWor 23.

Synonim: dopiekać.

Formacje współrdzenne: naskwierać, przyskwierać; przyskrzeć.

BC