« Poprzednie hasło: PRZYSKWARZYĆ SIĘ | Następne hasło: [PRZYSKWIRAĆ] » |
[PRZYSKWIERAĆ vb impf
e oraz a jasne.
Fleksja
inf | przyskwierać | |||
---|---|---|---|---|
indicativus | ||||
praes | ||||
sg | pl | |||
1 | przyskwieråm | |||
3 | przyskwierå | przyskwierają |
praet | ||
---|---|---|
sg | ||
3 | m | przyskwiråł |
inf przyskwierać. ◊ praes 1 sg przyskwieråm. ◊ 3 sg przyskwierå. ◊ 3 pl przyskwierają. ◊ praet 3 sg m przyskwiråł.
Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVII w.
Znaczenia
- 1. [Dokuczać, dawać się we znaki]
- a. [W walce]
- b. [Naciskać, domagać się]
- 2. [Skwierczeć]
1. Dokuczać, dawać się we znaki; infestare, insectari, persequi, premere, urere, urgere Cn: Przyſkwieram/ urgeo, insto, insisto, immineo, impendeo. Volck Vvv4.
przyskwierać komu: Do zakrystyjej [ksiądz] poszedł się rozbierać, A tęn zaś [zuchwalec] znowu imie mu przyskwierać. Otwin(?)Erot 105.
Szereg: »dolegać a przyskwierać«: Boć y roſkoſzy cieleſne/ [...] cżęſtokroć więtſzą cżęść rozumu od cnoty odwracáią/ y boleść/ gdy więc bárzo dolega á przyſkwiera nád miárę y nád obycżay/ ludźie poſpolićie trwożą y ſtráſzą. CiceroKosz 103.
a. W walce [komu]: Vderzył Troilus mocno ná Greki/ [...] Achiles ná ten cżás ná to wſzytko pátrzał/ y gdy Troilus Grekom przyſkwirał widział. HistTroj I4.
b. Naciskać, domagać się; flagitare, interpellare Cn [o co]: Król jutro wyjeżdża rano w drogę, a wszystko o list przyskwiera PiotrDzien 293.
2. Skwierczeć: Nieináczéy Wulkanus czáſu tákowego/ Z łożnice do rzemieſłá wſtáie kowálſkiego. [...] Po nákowálniách rázy ſrogie ſie zlégáią/ A ſztuki ſtali w śilnych lochách przyſkwieráią [stridunt VIII 420]/ Po piecách wſzędy wkoło ſzumią ognie z piſkiem VergKoch 230.
Synonimy: 1. dogrzewać, dojeżdżać, dokuczać, dopiekać, dręczyć, przypiekać, przypierać; b. dokuczać, dopierać, przyciskać.
Formacje współrdzenne cf DOSKWIERAĆ.]
LW