[zaloguj się]
[pdf]

DOPIERAĆ (3) vb impf

dopierać (2), dopirać (1); dopierać GliczKsiąż, Mącz; dopirać BartBydg.

Wszystkie samogłoski jasne.

Fleksja
inf dopirać
indicativus
praes
sg
1 dopieråm
praet
sg
3 f dopierała

inf dopirać (1). ◊ praes 1 sg dopieråm (1). ◊ praet 3 sg f dopierała (1).

Sł stp, Cn brak, Linde XVI i XVIII w.

1. Dopędzać, dopadać; pellere, perpellere Mącz (1): Perpello id est perfecte pello, Doganiam/ Dopieram. Mącz 287c.
2. Nalegać, domagać się (2):
[Przysłowie: ktorej ſie [panny] wnet z iednego weyrzeniá [Achilles] rozmiłował/ ták iż dobrze nie ſzálał. [...] Niewiedział iuż co rzec/ iáko ono mowią/ Wenus dopira HistTroj H6.]
Szereg: »dokuczać i dopierać« (1): [Tales] odwłocżył [ożenienie się] yedno iż nyechcyał á namowy mátcżyney áby wżdam mogł zbyć gdy mu wtem dokucżáłá y dopyeráłá. GliczKsiąż O8v.
a. Procesować się, toczyć spór sądowy; contendere BartBydg (1): Contendere, pravovacz syą, dopyracz BartBydg 216.

Synonimy: 1. doganiać, dostawać, dościgać; 2. dociskać, dodziewać, dojeżdżać, dojmować, dokuczać, dolegać, dopiekać, dożegać, dręczyć, męczyć, przyciskać, przynaglać, przymuszać, przypiekać, trapić, trestać, żądać.

Formacje pochodne cf PRZEĆ.

Cf DOPIERAĆ SIĘ, DOPIERANIE

LZ