[zaloguj się]
[pdf]

DODZIEWAĆ (3) vb impf

o jasne, e pochylone.

Fleksja
indicativus
praes
sg
3 dodziéwå
praet
sg
3 f dodziéwała

praes 3 sg dodziéwå (2). ◊ praet 3 sg f dodziéwała (1).

Sł stp, Cn brak, Linde XVI w. (te same przykłady).

Niepokoić, dokuczać, doskwierać [komu] (3): Więc to oná náſzá miła Exekucya byłá/ która nam ták długo dodźiéwáłá? [...] ſkwiérku y płáczu ná nię doſyć. OrzQuin C; która to łáſká [boża] z miłośierdźia Bożégo/ próznowáć mi nie da/ vſtáwicznie mi dodźiéwa [Caritas enim Christi urget nos Vulg 2.Cor 5/14; miłość Chrystusowa przyciska nas WujNT]/ pała we mnie OrzQuin G4; Com ſłyſzał/ iuż ná tym przeſtawam: ále ieſzcze coś mam w ſobie/ co mi bárzo dodźiéwa. OrzQuin S4v.

Synonimy: cisnąć, dojeżdżać, dojmować, dokuczać, dolegać, dopiekać, dopierać, dręczyć, gnębić, męczyć, pobudzać, przyciskać, przypiekać, przypierać, trapić, trestać, żędać.

Formacje pochodne cf DZIAĆ.

LZ