« Poprzednie hasło: DOSTĄPIENIE | Następne hasło: DOSTĄPIONY » |
DOSTĄPION (5) part praet pass
dostąpion (2), dostąpiony (2), dostąpion a. dostąpiony (1); dostąpion Mącz, LatHar; dostąpiony GroicPorz, ModrzBaz.
Pierwsze o jasne; w formie niezłożonej o jasne, w formie złożonej i w przypadkach zależnych teksty nie znaczą pochyleń, prawdopodobnie o jasne.
sg | |||||
---|---|---|---|---|---|
m | N | dostąpion | n | N | dostąpiono, dostąpion(e) |
A | A | dostąpion(e) |
pl | ||
---|---|---|
N | subst | dostąpion(e) |
sg m N dostąpion (1). ◊ n N dostąpiono (1) LatHar, dostąpion(e) (1) ModrzBaz. ◊ A dostąpion(e) (1). ◊ pl N subst dostąpion(e) (1).
Sł stp, Cn brak, Linde XVII w. s.v. dostąpić.
dostąpion z czego (1): [tak przysięże] Iże dźiedźictwo o kthore ieſtem obwinion mam od tego N. kupione/ álbo dárowáne/ álbo s ſpadku Oyczyſtego doſtąpione. GroicPorz y4v.
dostąpion czym (1): Bo ia tu mowię o tey cnoćie/ ábo o męſtwie ktore potem á wielkiemi prácami bywa doſtąpione [quae sudore et laboribus maximis comparatur] ModrzBaz 39v.
Cf DOSTĄPIĆ, NIEDOSTĄPION
JW