Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: DOSYĆ

Następne hasło: [DOSYĆUCZYNNY] »

[DOSYĆUCZYNNOŚĆ sb f

Oba o jasne.

Fleksja

	sg
N	dosyćuczynność
G	dosyćuczynności

sg N dosyćuczynność. ◊ G dosyćuczynności.

Sł stp, Cn brak.

Znaczenia

[Moralne lub materialne wynagrodzenie, rekompensata, zadośćuczynienie]

Moralne lub materialne wynagrodzenie, rekompensata, zadośćuczynienie: która [skrucha] ieſliby niebyłá prawdźiwa; nic niepomoże áni Spowiedź/ áni żadna Doſyćvcżynność. HerbOdpow L4v (Linde s.v. dosyć), L6v.

Wyrażenie: »dosyćuczynność uczynkowa«: Skruchá ſerdecżna/ Spowiedź vſtna/ Doſyćvczynność vcżynkowa: do kthorych gdy przyſtąpi Rozgrzeſzenie Kapłańſkie; cżłowiek prawdźiwie Pokutuiący bierze odpuſzczenie ſwoich wſzyſtkich grzechow. HerbOdpow L6v.

Cf CZYNIENIE, DOSYĆ, UCZYNIENIE zest. »dosyć (u)czynienie«]