Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: DOŚWIADCZAJĄC

Następne hasło: DOŚWIADCZAN »

DOŚWIADCZAJĄCY (4) part praes act

doświadczający (3), doświadczając (1); doświadczający BudBib, CzechRozm; doświadczający : doświadczając WujNT (1 : 1).

o jasne; -wiåd- (3), -wiad- (1); -wiåd- BudBib, CzechRozm, -wiåd- : -wiad- WujNT (1 : 1); -czaj- (3), -czåj- (1); -czaj- CzechRozm, WujNT (2); -czåj- BudBib.

Fleksja

sg
m	N	doświådczający, doświådczając	f	N	doświådczającå
	G	doświadczając(e)go		G

sg m N doświådczający (1), doświådczając (1) WujNT 2. Cor 8/8. ◊ G doświadczając(e)go (1). ◊ f N doświådczającå (1).

Sł stp, Cn brak, Linde XVIII w. s.v. doświadczać.

Znaczenia

Poddający próbie, próbujący, badający; śledzący, dociekający (4)

Poddający próbie, próbujący, badający; śledzący, dociekający; comprobans Vulg; investigans PolAnt [czego, kogo] (4): BudBib Prov 20/27; A w Chriſtuſie záś/ ieſt podobieńſtwo Oycá bácżnego/ á mądrze dźiatek ſwych chući y miłośći doświadcżáiącego. CzechRozm 237v; Nie mowięć iáko roſkázuiąc: ále przez ſtáránie innych/ y wáſzey wrodzoney miłośći doświádcżáiąc [comprobans]. WujNT 2.Cor 8/8.

W przen (1): Ieſt pokuſá [...] grzech przywodząca/ którą Pan Bog nikogo nie kusi: y ieſt pokuſá wiáry doświádczáiąca/ ktorą Pan Bog człowieká kuśić raczy. WujNT 787.

Cf DOŚWIADCZAĆ