« Poprzednie hasło: DOŚWIADCZANIE | Następne hasło: 1. DOŚWIADCZENIE » |
doświadczany (5), doświadczan (2); doświadczany KrowObr, SienLek, SkarŻyw; doświadczany : doświadczan BibRadz (1 : 1), WujNT (1 : 1).
-dcz- (6), -tcż- (1).
o jasne; -wiad- (4), -wiåd- (3); -wiad- KrowObr, BibRadz (2); -wiåd- SienLek, SkarŻyw; -wiad- : wiåd- WujNT (1 : 1); -an- (5), -ån (2).
sg | |||||
---|---|---|---|---|---|
m | N | doświadczany, doświadczån | n | N | doświadczané |
pl | ||
---|---|---|
N | m pers | doświadczani |
sg m N (attrib) doświadczany (1), (praed) doświadczån (2). ◊ n N (praed) doświadczané (1). ◊ pl N m pers doświadczani (3).
doświadczany czym (2): Nieſzcżęśćiem rozmáitym doświatcżány y trwogą po trwodze Abráham. SkarŻyw 283 marg; WujNT Hebr 11/17.
doświadczany w czym (1): Piec doświádcza naczynia gárnczárſkiego/ á człowiek bywa doświádczan [et tentatio hominis] w myſli Twoiey. BibRadz Eccli 27/5.
W połączeniach szeregowych (2): ktorzy [święci] byli Tárgáni/ śćináni/ bitzowani/ doſwiádtzáni/ niektorzy w okowách y w ćiemnicách wſadzáni/ kámionowáni/ roſśiekani/ od mietzá ſtráceni KrowObr 60; WujNT Hebr 11/37.
Cf DOŚWIADCZAĆ
KN