[zaloguj się]
[pdf]

DOŻYCZYĆ (13) vb pf

-ż- (8), -z- (5).

o jasne.

Fleksja
inf dożyczyć
praet
sg
1 m -m dożyczył
3 m dożyczył
imperativus
sg
3 niech dożyczy
conditionalis
sg
3 m -by dożyczył

inf dożyczyć (9). ◊ fut 3 sg dożyczy (3). ◊ praet 1 sg m -m dożyczył (1). ◊ 3 sg m dożyczył (1). ◊ imp 3 sg niech dożyczy (1). ◊ con 3 sg m -by dożyczył (1).

Sł stp, Cn brak, Linde XVI – XVII(XVIII) w.

Użyczyć, udzielić, dać, darować; dostarczyć, oddać w użytkowanie (13):

dożyczyć czego (9): RAcz moy pánie łáſkáwie tego dożyczyć mnie ſludze twoiemu/ á ożywić myſli me RejPs 176v; RejWiz 5v. Cf dożyczyć komu, czemu czego, Ze zdaniem.

dożyczyć komu, czemu czego (4): W ſpołku ſynow Izráelſkich ktore ták rozlicżył/ Iż káżdemu pokoleniu dzyedzictwá dożyczył. LubPs gg4; RejZwierc 21; KarnNap Fv. Cf Zwrot.

Ze zdaniem dopełnieniowym [w tym: tego (3); aby (3)] (3): RAcz miły panie [...] nam tego dozyczyc: aby wtey przewrotnoſci ſwiata: zadny ięzyk faleczny a zadna nauka omylna: myſli naſſych od ciebie [...] nieodnoſiła RejPs 17v, 164v, 220.

Zwrot: »ziemie [komu] dożyczyć« (1): puśći nam [cesarz turecki] źiemię Spiſką/ náwet y źiemie Hálickiéy nam dożyczy. OrzJan 9.

W terminologii prawnej (4):

dożyczyć czego (2): Appáratu dźiał woiennych ku dobywániu Smoleńſká, Nowogrodá, y Pſkowá, y z kulámi [ma Król] dożyczyć ſwym koſztem. SarnStat 108.

dożyczyć komu (2): Iakom ya ssynowezy swemy zmykolayem y sthanyslavem dal prava vczlyvemv y zlyachethnem [!] ynaczey doziczil Grzegorzevy vicaryemv wbabiczach ZapWar 1518 nr 2207. Cf Zwrot.

dożyczyć komu czego (1): SarnStat 635 cf Zwrot.

dożyczyć kogo na co (1): IEſli kto kogo pozwáć chce/ [...] Naprzod ma idź do Sędźiego żędáć áby ſługi dożyczył ná pozwánie ſwego winowáyce. GroicPorz p4.

Zwrot: »[komu] dożyczyć dziedzictwa« (1): Pánná, ieſli bráćią rodzoną, álbo ſtryieczną ma: iákim ſpoſobem ma im dozyczyć dziedzictwá oyczyſtégo. SarnStat 635.

Synonimy: dać, dozwolić.

Formacje pochodne cf ŻYCZYĆ.

BZ