Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: DRUCHNA

Następne hasło: 1. [DRUGA] »

DRUG (5) sb m

drug (2), druh (2), druch (1); drug ForCnR (2); druh StryjKron, KochBr; druch ZbylPrzyg (1).

Fleksja

	sg	pl
N	drug
D		druh(o)m
V	druże, druhu, druchu

sg N drug (1). ◊ V druże (1) ForCnR, druhu (1) KochBr, druchu (1) ZbylPrzyg. ◊ pl D druh(o)m (1).◊ [V drudzy cf DRUGI V pl m pers].

Sł stp notuje, Cn brak, Linde XVII – XVIII w.

Znaczenia

1. Towarzysz, przyjaciel (4)
2. Żołnierz, towarzysz broni (1)

1. Towarzysz, przyjaciel (4): Widźiſz/ práwi/ moy druchu/ iákoć ſię vbráłá/ Iákoż oná w tey ſzáćie będźie táńcowáłá ZbylPrzyg A4v.

Wyrażenie: »dobry drug« (3): Hey dobry druże/ racży wynidź knám/ owo pán Burgmiſtrz ij iá/ mámy niétzo s tobą mowićz. ForCnR B2, D2; Tu wąs przeſtał/ á Wodnik ták mu odpowiedźiał: Owa y tyś ſye przed tą pánią [= Brodą] nie wyśiedźiał/ Wąśie/ dobry móy druhu: ále bądź ćiérpliwy KochBr 152.

2. Żołnierz, towarzysz broni (1): Wiecie iż ſzczęście Druhom pomahaiet ſmiáłym/ Mężnym sławá dank dawa/ háńbę zniewieſciáłym. StryjKron 732.

Synonimy: 1. przyjaciel, towarzysz.