[zaloguj się]
[pdf]

[DUMIEĆ vb impf

Fleksja

3 sg praes dumieje.

Sł stp, Cn brak, Linde XVIII w.: dumieć się.

Wpadać w podziw, osłupienie, zdumiewać się [przed czym]: czego ſie niebo lęka/ przed czym źiemiá dumieie [stupet terra S. Sokołowski, Nuntius salutis..., Kraków 1588, 19]/ á ſtworzenié wſzyſtko nawet y niebieſkié dźiwuie ſie SokołJanPoseł 29.

Synonim: dziwować się.

Formacje współrdzenne: wzdumieć się, zdumieć się; zdumiewać się.

Cf DUMIENIE]

WG