Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: DUSZA

Następne hasło: DUSZEN »

DUSZĄCY (2) part praes act

Fleksja

sg
f	N	duszącå

pl
G		duszących

sg f N duszącå (1). ◊ pl G duszących (1).

Sł stp brak, Cn notuje, Linde bez cytatu s.v. dusić.

Znaczenia

Drażniący lub uciskający gardło, utrudniający oddychanie (2)

Drażniący lub uciskający gardło, utrudniający oddychanie; suffocans Cn (2): [szyszki sosny są lekarstwem od] kaſzlu ſuchego/ albo od krwawego charkania/ y od inych niecżyſtoſci duſzączich/ albo dla owrzedzenia płucz FalZioł I 115d.

Szereg: »dawiący a duszący« (1): Cynanche, Niemoc nieyáka dawiąca á duſząca człowieká Mącz 76b.

Synonim: dawiący.

Cf DUSIĆ