« Poprzednie hasło: [DWOROGI] | Następne hasło: DWOROWANIE » |
DWOROWAĆ (8) vb impf
Oba o oraz a jasne.
indicativus | ||
---|---|---|
praes | ||
sg | pl | |
3 | dworuje | dworują |
praet | ||
---|---|---|
sg | ||
3 | m | dworowåł |
fut | ||
---|---|---|
pl | ||
3 | m pers | będą dworować |
praes 3 sg dworuje (2). ◊ 3 pl dworują (1). ◊ praet 3 sg m dworowåł (1). ◊ fut 3 pl m pers będą dworować (1). ◊ part praes act dworując (3).
Sł stp, Cn brak, Linde XVI – XVIII w.
dworować z kogo (5): obacżyli hnet ſłużebnicy páná Krákowſkiego/ iż pan Giżyczki s páná dworuie/ y hnet páná oſtrzegli. GórnDworz S5; bo Krol I. M. o wſzytkim wiedzieć muſiał/ y miał niemáłą bieſiádę/ dworuiąc s tych/ ktorzy ſie o ten żárt gniewáli. GórnDworz S6, M5v, O; ZbylPrz A4v.
dworować czym (1): Wſpomnię też tu/ dworſkie iedno zátrefnowánie/ kiedy owo cżłowiek iną powieda/ á iną rozumie [...] ále kiedy owo ktho ſtátkiem mowi/ á oną wſzytką powieſcią dworuie/ inácżey tho rozumieiąc/ niż iáko powieda GórnDworz Rv.
Synonimy: 1. drwić, szydzić, trefnować, żartować; 2. dudkować, służyć.
Formacje współrdzenne: dworzyć; wydwarzać się.
Cf DWOROWANIE
BZ