[zaloguj się]
[pdf]

DZIECIĘCY (54) ai

dziecięcy (48), dziecęcy (6); dziecięcy KłosAlg, MurzNT, GliczKsiąż (3), BielKron (2), Mącz (3), SienLek (8), RejPosWstaw, BudBib, CzechRozm, Calep (2), WujNT; dziecęcy GlabGad (2), MiechGlab, GórnDworz; dziecięcy : dziecęcy FalZioł (23 : 1), BibRadz (1 : 1).

-é- (5), -e- (2); -é- MurzNT, też SienLek (3); -é- : -e- Mącz (1 : 2).

Fleksja
sg
mNdziécięcy fNdziécięcå nNdziécięc(e)
Gdziécięc(e)go Gdziécięc(e)j, dziécięcyj Gdziécięc(e)go
Ddziecięc(e)mu D Ddziécięcym
Adziécięcy Adziécięcą Adziécięc(e)
Idziécięcym I Idziécięcym
L Ldziécięc(e)j L
pl
G dziécięcych
A subst dziécięc(e)
I n dziécięc(e)mi
L dziécięcych

sg m N dziécięcy (6). ◊ G dziécięc(e)go (3). ◊ D dziecięc(e)mu (4). ◊ A dziécięcy (4). ◊ I dziécięcym (7). ◊ f N dziécięcå (5). ◊ G dziécięc(e)j (2) FalZioł, WujNT, dziécięcyj (1) MurzNT. ◊ A dziécięcą (4). ◊ L dziécięc(e)j (1). ◊ n N dziécięc(e) (3). ◊ G dziécięc(e)go (1). ◊ A dziécięc(e) (2). ◊ I dziécięcym (1). ◊ D dziécięcym (1). ◊ pl G dziécięcych (1). ◊ A subst dziécięc(e) (5). ◊ I n dziécięc(e)mi (1). ◊ L dziécięcych (1).

Sł stp, Cn notuje, Linde bez cytatu.

Przymiotnik od „dziecię” ‘nieletni, niemowlę’; właściwy dziecku, należący do dziecka, pochodzący od dziecka; puerilis Mącz, Calep, Cn; infantilis Cn (54): Tedy baba ręką ma nogi dziecięce ku gorze wpychać FalZioł V 23a; Lekarzſtwa naprzeciw kurczowi dziecięczemu. FalZioł V 38v, I 130a, 144a, IV 11d, V 16 [2 r.], 21a (24); GlabGad D6, H; MiechGlab *4v; Bowiem w tym rozum dziećięczy bywa dobry poznawan KłosAlg A4; MurzNT 6 marg; GliczKsiąż D7, E2v; Tedy Bog vſłyſzał głos dźiecęcy [vocem pueri] BibRadz Gen 21/17, Gen 21/16; BielKron 71 magr, 441v; Mącz 276c, 329d; ſtłucz tho z octem/ á z moczem dźiéćięcym/ á na ránę przywiń. SienLek 154, 67v, 93, 122v, 126v, 127 (8); GórnDworz B4v; RejPosWstaw [413]v; Cheruw ieſt obraz/ktory ma twarz dziećięcą. BudBib I 411c marg; CzechRozm 148v; Calep 142a, 873a; WujNT Matth 2/20.
Wyrażenia: »papu dziecięce« (1): Pappa, Pápu dźiecięce/ pápká/ pokarm dźiecięcy. Mącz 276c.

»psota dziecięca« (1): oćiec nye powſcyągnye áni przygroźi/ ále yeſſcże na to zápráwi/ s cżego prziydzye złosć albo pſotá dzyecyęca GliczKsiąż D8v.

Cf DZIECINNY, DZIECIŃSKI

SB