[zaloguj się]

DZWONIĄCY (1) part praes act

Fleksja

I sg m dzwoniącym.

stp: zwoniący s.v. dzwonić, Cn, Linde brak.

Wydający dźwięki, brzmiący: Choćbym ięzykámi cżłowiecżemi mowił y ánielſkiemi/ á miłośći niemam/ zoſtałem miedzią brzmiącą/ álbo cymbałem dzwoniącym [aes sonans aut cymbalum tinniens]. BudNT 1.Cor 13/2[1].

Synonimy: brząkający, brzmiący.

Cf DZWONIĆ

BC