[zaloguj się]
[pdf]

EKSPERTUS (1) sb m

Fleksja

(lat.) N pl experti.

Sł stp, Cn, Linde brak.

Doświadczony w czym, biegły, uczony praktyk [expertus ‒ świadomy, ten, który czego kosztował Mącz 279a; – ten który się doznał, doświaczeł. Calep; biegły w czym, praktyk; doświadczony, doznany, świadom ‒ expertus Cn]: Owá ludźie mądrży experti bywáli/ vczeni/ cnotliwi/ bogoboyni/ á ktorżyby nie ſwym rżeczam/ ále rżeczam wſzyſtkich vmieli dogádzác/ záśieśćby na tym [żeby prawo krótko/ a jaśnie pisane po polsku było] muśiełi/ y iákom rżekł lat kilká. GórnRozm K3.

Synonimy: biegły, doświadczony, praktyk, świadomy.

KK