[zaloguj się]
[pdf]

ELOHIM (51) sb m

Teksty nie oznaczają é oraz ó.

Fleksja
sg pl
N Elohim Elohimowie
G Elohima
A Elohima Elohimy
I Elohim(e)m Elohimy
L Elohimie

sg N Elohim (28). ◊ G Elohima (1). ◊ A Elohima (2). ◊ I Elohim(e)m (11). ◊ L Elohimie (4). ◊ pl N Elohimowie (1). ◊ A Elohimy (1). ◊ I Elohimy (3).

Sł stp, Cn, Linde brak.

Właściwa hebrajska nazwa Boga, oznacza także niekiedy istoty nadziemskie oraz wyższe godności ziemskie (51): ktory Bog (ieſt ták) wielki iáko Elohim? (marg) Elohim/ ieſt to tákie imię/ ktore ſię przypiſuie/ naprzod Bogu ſamemu/ Potym Sędziom/ Krolom/ Aniołom/ y fáłſzywym Bogom. Tu ſamego Bogá znácży. (‒). BudBib Ps 76/13 [14]; Abowiem od ſłowká tego El ktore moc y śiłę známionuie/ Elohim powod ſwoy bierze. CzechRozm 15v; bo ich [anioly] też piſmo święte tymże imienim Elohimy názywa CzechRozm 16; iż dwie Ią imioná Boże w piſmie ś. nazacnieyſze [...] Iedno ieſt przednieyſze y naświętſze Iehowáh [...] Wtore po nim ieſt iuż nie ták ważne/ Elohim: ktore áczkolwiek ludziom vrząd Boży ná ſobie noſzącym/ bywa przycżytáne/ iż ie też piſmo ś. tym imienim názywa CzechRozm 50v, 14v [2 r.], 15 [3 r.], 15v [3 r.], 16 [4 r.], 17 (39).
Szeregi: »Elohim i Adonaj« (2): iáko też y Zydowie tymi ſłowy Elohim y Adonai kilká Bożych perſon záraz wyrażáią. LatHar 375.

»Bog (a(l)bo) Elohim« (4): BudBib I 1 marg; A co ſie tknie tego iż go [Anioła] Iákob Bogiem álbo Elohimem názwał [...] tedy to z ániołá Bogá nie cżyni CzechRozm 48, 17v, 26v.

»Elohim abo El« (1): A wżdy tych máło nie wſzyſtkich znáeżnie piſmo Elohimy/ ábo Elmy zowie/ iáko Vriel/ Micháel/ Ráfáel/ Gábriel etc. CzechRozm 51v.

»Jehowa (abo, i) Elohim« [szyk 3 : 1] (4): Y rzekł Iehowá Elohim (to ieſt/ Pan Bog we trzecb osobách) nie dobrze cżłowiekowi być ſamemu etc. y przepuśćił lebowá Elohim/ ſen na Adámá. CzechRozm 16, 50v; CzechEp 301.

Synonimy: Adonaj, Bog.

Cf EL

TG