[zaloguj się]
[pdf]

EMINENCYJA (6) sb f

Zawsze -cy-.

Tekst nie oznacza é.

Fleksja
sg
G eminencyj(e)j
A eminencyją
L eminencyj(e)j

sg G eminencyj(e)j (4). ◊ A eminencyją (1). ◊ L eminencyj(e)j (1).

Sł stp, Cn, Linde brak.

Wyższość kogoś nad kimś, władza zwierzchnia, tu: kościelna [eminentia ‒ dostojność BartBydg; przewyższanie Mącz 207b; ‒ przewyszenie inszych, możność Calep; pozór, pokazałość, pojrzenie -eminentia; wydatność, wybiegłość, wydanie się ‒ eminentia in pictura; farby wydatność, jasność ‒ eminentia colorum Cn] (6):

eminencyja czyja (5): Páweł ś. nie znał żadney eminencyey Piotrowey/ ktorey fię też Piotr ś. nie domágał NiemObr 42; Iż też w Rzymie Piotr vmárł/ y to nie k rzecży/ áby dla tego Biſkup Rzymſki Piotrowę zwierzchność vſurpowáć miał. Abowiem Chriftus pan y zbáwiciel náſz/ w Ieruzálem vcżył y vmarł/ á przedśię żaden zacney ſtąd eminencyey Biſkupá Ierozolimfkiego nie dowodźił. NiemObr 52, 49, 55, 59.

eminencyja między kim (1): Sámi Papieżnicy kiedy chcą eminencyey Piotrowey między ápoſtoły dowieść/ tedy ſię ehwytáią zá ſłowká oſobliwe NiemObr 49.

eminencyja nad kim (1): NiemObr 59 cf »zwierzchność i eminencyja«.

Szeregi: »władza i eminencyj a« (1): wfzák ſą dwá liſty Piotrowe/ niechay vkażą z nich namnieyſze ſłowko/ o tey ſtolicy: á trzebáćby im koniecżnie/ ná tákową władzą y eminencyą/ ktorą ſobie przywłaſzcżáią/ przywileiu iuris diuini non humani. NiemObr 53.

»zwierzcbność i eminencyja« (1): nie tylko Greckie zbory/ ále y Azyátyckie/ Mácedońſkie/ Wołoſkie/ Ruſkie/ Moſkiewſkie/ y Afrykáńſkie/ to ieſt dwie cżęśći przednieyſze świátá/ nigdy żadney zwierzehnośći/ y eminencyey Papieſkiey/ nád ſobą nie wyznawáły. NiemObr 59.

Synonimy: dostojność, przewyższanie, możność, zwierzchność.

AK