« Poprzednie hasło: DOSTOJNO | Następne hasło: DOSTOJNY » |
DOSTOJNOŚĆ (334) sb n
do- (330), dó- [czechizm] (4); do- : dó- OpecŻyw (9 : 4); -toj- (129), -tój- (2); -toj- : -tój- Mącz (105 : 2); o końcowe jasne.
sg | pl | |
---|---|---|
N | dostojność | dostojności |
G | dostojności | dostojności |
D | dostojności | dostojnościåm |
A | dostojność | dostojności |
I | dostojnością | dostojnościami |
L | dostojności | dostojnościach |
V | dostojności |
sg N dostojność (67). ◊ G dostojności (108). ◊ D dostojności (26). ◊ A dostojność (64). ◊ I dostojnością (13). ◊ L dostojności (22). ◊ V dostojności (1). ◊ pl N dostojności (5). ◊ G dostojności (5). ◊ D dostojnościåm (6). ◊ A dostojności (9). ◊ I dostojnościami (2). ◊ L dostojnościach (6); -ach (3), -åch (2), -(a)ch (1); -ach- Mącz (1), -åch RejPos (1), -ach : -åch ModrzBaz (2 : 1).
Sł stp, Cn notuje, Linde XVI i XVIII w.
W charakterystycznych połączeniach: dostojność biskupia, duchowna, kapłańska (3), krolewska (4), metropolitańska, miejscka, patryjarchowska; dostojności dostąpić, odmowić (odmowienie) (2); dostojność dostać, otrzymać, stracić (4); przyjąć na dostojność (2); dostojnością opatrzyć; spaść z dostojności; starać się (staranie) (2), ubiegać się o dostojność.
»mianować na dostojność« (1): Facere nominationem, Miánowáć kogo ná yaki Vrząd albo doſtoyność. Mącz 249c.
»dostojnością (o)zdobić« [szyk zmienny] (2): ktorego cnoty y zaſługi/ ku kośćiołowi Bożemu Papieſz Zácháryaſz widząc/ krolewſką go doſtoynośćią ozdobił SkarŻyw 519; RybGęśli Bv.
»przyść ku dostojności« = honoribus decorari, capere honorem, ad dignitates et honores emergere, ascendere gradibus magistratum, pervenire ad dignitates Mącz [szyk zmienny] (6): Obtinere summum et altissimum gradum civitatis, Prziść ku naypierwſzey doſtoyności w mieście. Mącz 447d, 34d, 157c, 218c, 290b, 370c.
»ku pierwej dostojności przywrocić« (1): [Gwido] dał wſzytko złoto Tyruſowi towárzyſzowi ſwemu/ á záś go ku pierwey doſtoynośći y łáſce krolewſkiey przywroćił. HistRzym 82.
peryf. »sieść na stolcu dostojności; być na stolec dostojności wziętym« = objąć urząd, stαnowisko (1; 1): Gdi vmárł ociec náſz ſiedliſmy ná ſtolcu doſtoynoſći iego HistAl D5; Mącz 353a.
»wstąpić, wchodzić itp. na dostojność« [szyk zmienny] (3): HistAl G3; Mącz 370c; Bo wſzytcy v Grekow y z Greckiego Kośćiołá przełożeni Duchowni/ zá tym odſzcżepieńſtwem/ ná doſtoynośći nie wchodzą drzwiámi/ ále inędy iáko wlázowie. SkarJedn 338.
»z dostojności wyrzucić, być zrzucon« = de gradu dignitatis dimoveri Mącz (1 : 1): Detrahere et spoliare dignitatem, Z doſtoyności kogo wyrzucić. Mącz 409d, 147c.
»być wzięt, wziąć, wzięcie na dostojność« = honores alicui decernere Mącz [szyk zmienny] (3 : 1 : 1): festinati honores, Názbyt prętkie wzięcie ná yáką doſtoyność. Mącz 125b; Accedere ad gubernacula rei publicae. Być wzięt ná yáką doſtoyność. Mącz 150b, 48d, 79d, 135c.
»nabywanie dostojności« (1): á przy tym też ludźi vcżone przeſtrzegli/ áby tego ſtanu ktorem ſię báwią przyſtoynie pilni byli/ á pięknemi tytuły ludźi dla nábywánia doſtoynośći nie oſzukawali [ordinem, in quo versantur, studeant tueri cum dignitate nec speciosis titulis hominibus imponant, honorum adipiscendorum causa]. ModrzBaz 135.
»na dostojność (a. stopień dostojności) postanowiony, wsadzony, poświęcony« = promotus ad dignitatis gradum, provectus ad dignitatem Mącz; in summis honorum gradibus collocatus Modrz (2 : 2 : 1): Mącz 234d, 478a; naywiętſza władność w Rzecżypoſpolitey daná ieſt : ktorzi będąc ná naywyżſzem doſtoynośći ſtopniu poſtánowieni [...] nie iedney/ ábo nie kilku oſob rády w ſpráwowániu rzecży vżywáć máią/ ále wiela oſob ModrzBaz 24v, 40v; przy Ceſarzu Ottonie wtorym/ ná doſtoyność Biſzkupią poświęcony był. SkarŻyw 353.
»rycerska dostojność« = militaris honor Modrz (1): Rycerſka doſtoyność bywa nábywána/ cżęśćią zasługámi przećiw Rzecżypoſpolitey/ cżęśćią też pewnemi ceremonijámi ModrzBaz 76.
»dostojności znaki« = signa honorum Modrz [szyk 2 : 1] (3): ázabyś nierácżey tytułow y wſzelákich doſtoynośći znákow y dochodow odſtąpił/ á miedzy poſpolſtwem/ proſtym cżłowiekiem/ bez zazdrośći żył ModrzBaz 40, 40 [2 r.].
»fortuna i dostojność« (1): Accessiones fortunae et dignitatis, Pomnożenie w fortunách y w doſtoynośći. Mącz 43d.
»miejsce i (a) dostojność« [szyk 1 : 1] (2): s ktorych te [białe głowy] kthore ſie godziły ku małżeńſtwu á rodzenyu dzyatek oſobliwemi doſtoynoſcyámi á myeyſcem s práwá y vſtáwy ſwey opátrzył GliczKsiąż C5; Loco movere, Ruſić kógo z ſwego mieyſcá y doſtoynośćy. Mącz 196b.
»nagroda abo dostojność« = praemium ac honor Modrz (1): Bo to cżáſem bywa/ iż niektorzi ieſliby ábo pożytkow iákich niemieli/ ábo ſię też nádźieiá [!] nagrody ábo doſtoynośći iákiey niećieſzyli/ rzadko do cżego zacnego bywáią pobudzeni. ModrzBaz 134.
»dostojność albo powyższenie« (1): Gradus etiam dicitur, Słopień ku doſtoynośćy yákiey álbo powyſzſzeniu. Mącz 147c.
»stolec albo dostojność« (1): Ascendere in altiorem gradum. Ná wyſzſzy ſtolec/ álbo doſtoyność poſtępić. Mącz 370c.
»(nie) urząd, (a, albo, ani, i) dostojność« = honor et munus a. magistratus Modrz; dignitas et officium JanStat [szyk 20 : 9] (29): Mącz 20d, 33b, 74d, 79c, 183c (22); ábowiem vrzędom/ á doſtoinoſciam nie zámierzył Bog tákiego kreſu/ iżby z iednego ná drugi wſthępek być niemogł: bo z dzieſiątniká bywa rotmiſtrz/ s ſláchćicá kſiążę s kſiędzá biſkup/ á z vcżniá miſtrz GórnDworz Kk4v; Politią zową/ tę Rzecżpoſpolitą ktorą wiele oſob rządźi/ w ktorey vrzędy y doſtoynośći zá ſpolnemi głoſy y zezwoleniem mnoſtwá ludzi dawáią ModrzBaz 3v, 40, 49, 82v; VRzędów y Doſtoynośći/ áni ich przyczyniáć/ áni ich vmnieyſzáć nie będźiemy SarnStat 81; SkarKaz 83a.
W formułach grzecznościowych [w tym: jego (3), jej (2), ich, wasza dostojność] (7): A otworziwſſy ſwe ſkarby/ ofiarowali iego dóſtoynoſci/ iako krolowi dary/ zloto/ mirrę ij kadzidlo OpecŻyw 24v; Potym od Iána ſwiętego ijdątz/ dróga ijch doſtoynoſci byla przez podworzé Zachariáſſa ij Elzbiety rodzitzow przerzecżonégo Iana/ krzciciela bożego. OpecŻyw 31; Ale Nykodem mowił/ nié panie Iozefie/ lepiéy ci ſie iéy doſtoynoſci ſklonitz ku mnie w dom duchowny OpecŻyw 158v, 32v, [155], 169v; BielKom B5.
»pomnożyć (a. pomnażać) czyjej (w) dostojności« (2): Mącz 422d; aby ſię [obywatele] w doſtoynośći y w pożytkach pomnażali [ut dignitate ac commodis cuncti augeantur]/ áby wſzytcy ćichy á ſpokoyny żywot wiedli ModrzBaz 3.
»dostojności swej strzec, strzegący, bronić« (2 : 1 : 1) (4): Exiſtimationem, dignitatemque ab inimicis defendere, Brónić powagi y doſtoynośći ſwey przećiw nieprziyaćielóm/ O ſwą cześć y powagę nie milczeć. Mącz 111b; Retinens dignitatis, Swey doſtoyności ſtrzegący Mącz 448b, 80a, 467d.
»uwłaczać komu czyjej dostojności« (1): Decerpere ex dignitate alterius, Vwłaczać komu cziey czcy á doſtoynośći. Mącz 39c.
»dostojność kapłańska« (1): ZDáło ſię Pánu BOgu/ áby Kápłańſka doſtoyność/ w ſtárym Kápłáńſtwie niezoſtáłá/ ále żeby to/ ktore było w Lewitach/ y w Aaronie/ ná porządek Melchiſedechá przenioſło ſię Kápłáńſtwo: ktore záiſte teraz w Kośćiele kwitnie od Chryſtuſá áż do tąd. LatHar 195.
»dostojność krolewska« [szyk 5 : 4] (9): HistAl D4; Maieſtas, Máyeſtat/ Wielmożność. Doſtoyność Krolewska/ Xiążęcia/ Páńska y oſobliwych perſon. Mącz 205a; ModrzBaz 82; WujNT 306; WysKaz 40; SkarKaz 122b; Słábieie doſtoyność y władza krolewſka temi boleśćiámi: wolnośćią przebráną y zbytnią/ z ktorey idźie niepoſłuſzeńſtwo poddánych SkarKazSej 691b, 644b, 688.
»dostojnością pierwszy« (1): Co to ieſt/ iſz ten vćiebie ſłuży/ ták zacny cżłek y Senator/ á práwie v nas doſtoynością pierwſzy/ Piotr Mytnik? SkarŻyw 99.
»prawa (a. prawdziwa) dostojność« (2): Ano doſtoyność prawdźiwa ieſt [Honor autem verus est] zacne ludzkie o tákich cnotách/ y zacnych vcżynkách mnimánie. ModrzBaz 39v, 39v.
»wielka (a. więtsza) dostojność« (12): MetrKor 31/620v; OpecŻyw 12, 158; ta myla panna o w uyąthſzey uaznoſzczy y myloſzczy y doſtoynoſzczy nad wſzytko yego sthworzenye uyymuyącz czyalo ſyna bozego PatKaz II 24v, 22v, 44, 51, 70; Mącz 44d; GórnDworz Kk3; Pátrz ná wielką doſtoyność tego Iozephá/ ktory godnym ſię ſtáie widzenia y náuki Anielſkiey. SkarŻyw 243; A nikt nie wątpi iż więtſza byłá doſtoyność Apoſtołow niżli vczniow onych SkarKaz 607a.
»wysoka ((na)wyższa), przewysoka dostojność« (6 : 1) (7): y anyely dzywuyą ſyą yey przeuyſokyey doſtoynoſzczy w yey począczyu PatKaz II 35, 42v, 44, 52v; á wypowiedz nam w. m. wſzytko to/ cżegobyś vcżył/ tego to wyſzſzey doſtoinośći páná. GórnDworz Hh3, Kk; GórnRozm M4v.
»cnota, takież dostojność« (1): ktorych [białychgłow] cnotá/ tákież y doſtoyność nie niſzſza nie ieſt doſtoynośći męſzcżyńſkiey. GórnDworz V2.
»cześć, (i, a, abo) dostojność« = honor et dignitas Mącz (15): A iż teſz powiedaſz/ że wtym ćći y doſtoynośći Páná Kryſtuſowey namniey nieuymuieſz/ iż Swięte ludzi vmárłe Iednatzámi y przytzyńcámi do Bogá tzyniſz. KrowObr 213, 15v; Celsissima sedes honoris dignitatis, Naznámienitſzy á naywyſzſzy ſtolec czći y doſtoynośći. Mącz 46d, 39c, 157d; WujJudConf 62; ModrzBaz [16], 40; Po przyśćiu Chryſtuſowym/ nieprzyimuie záprawdę świętá náuká kośćielna (ná kápłáńſtwo) tych ktorzy po vmárłey żenie drugą bierzą/ dla przezacney cżći y doſtoynośći kápłáńſkiey. SkarŻyw 456; iednáki vrząd/ máiąc/ iednákiey cżći y doſtoynośći być muſzą NiemObr 48; obiecuiemy/ [...] wſzech przerzeczonych Kśiążąt źiemie Kiiowſkiéy obywátelów y potomków ich [...] w ich ſtárádawnéy czći y doſtoynośći/ iáko z przodkow ſwoich y do tego czáſu byli záchowáć SarnStat 1062 [idem] 115, 1192; káżdy tám w oney oyczyznie iáko ſyn Boży y dźiedźic wſzytkiego onego páńſtwá/ czći y doſtoynośći niewypowiedźiáney. SkarKaz 637b, 637b.
»godność i dostojność« (2): A wy yuż ſwoy godnoſczi Duffáycze y doſtoynoſczi. RejKup x4; Dignitas, Doſtoyność/ Godność/ Cześć/ Powagá/ Vrodá. Mącz 89a.
»łaska i dostojność« = gratia et honor Mącz (1): In locum antiquum gratiae et honoris restituere, Ná pierwſze mieyſce łáskę y doſtoyność prziwroćić. Mącz 414a.
»moc i (takież) dostojność« (2): A iż ſobie rowni byli w doſtoynośći y w mocy/ okazał to iáſnie ſwięty Páweł temi ſlowy mowiąc. KrowObr 16; BielKron 213v.
»dostojność (i, a) powaga (a. poważność)« [szyk 4 : 3]: A przeſto gdziekolwiek będzie Biſkup/ [...] teyże ieſt powagi y doſtoynośći. KrowObr 17v; Splendor per translationem, Doſtoyność /powagá/ chwalá/ cześć/ cnotá/ pánowánie/ okazáłość. Mącz 409c, 89a, 111b, 382c, 422d; Gdy Páńſka doſtoyność y poważność mocna ieſt: wſzytki niezgody wáſze vćiekáć y pſowáć ſię muſzą. SkarKazSej 672b.
»sława i dostojność« = gloria et dignitas Modrz (1): Coż tedy ieſt/ wcżemby przewyżſzánia żędáć trzebá: co/ iedno cnotá/ ktora y trwálſza ieſt/ y temu kto ią ma/ sławę y doſtoyność przynośi? ModrzBaz 57v.
»stan, (a, albo) dostojność« [szyk 3 : 1] (4): Defendere locum suum, Swoyey doſtoinośćy/ álbo ſtanu ſwego ſtrzedz. Mącz 80a; Nobilitas, Sliáchectwo/ Wyſoki ſtan/ Doſtoyność Mącz 248c, 44d, 322a.
»ślachectwo i dostojność« (1): Patriciatus, Sliáchectwo y Doſtoyność zaczney ſliáchty. Mącz 283d.
»dostojność a świątość« [szyk 1 : 1] (2): OpecŻyw 12; tho wieſz iákiey byłá ſwiątośći á iákiey doſtoynośći ſwięta mátká iego RejPos 79v.
»dostojność i wielkość« (1): Bo do pokazánia krolewſkiey doſtoynośći y wielkośći wiele potrzebá. SkarKaz 122b.
»wielmożność i (a) dostojność« = amplitudo et dignitas Modrz (2): a tedy anyely yąly ſyą dzyuouacz naſylney vyelmoznoſzczy y doſtoynoſzczy tey myley panny PatKaz II 51 v; Máieſtat tedy ieſt wielmożność á doſtoyność Rzecżypoſpolitey y Krolewſka ModrzBaz 82.
»dostojność, wysokość« (1): dignitas et amplitudo, Doſtoyność/ Wyſokość. Mącz 22b.
»dostojność albo zwierzchność« = honor aut imperium Mącz (1): Honore aut imperio affectos observare et colere debemus, Doſtoyność álbo zwierzchność yáką ná ſobie máyącą czcić y ważić mamy Mącz 389b.
W charakterystycznych połączeniach: dostojność krztu świętego, małżeństwa.
dostojność czego (13): Odpowiedziál mily Iezus/ vkazuiątz doſtoynoſtz tey rzecży [umywania nóg apostołom] OpecŻyw 91v; FalZioł V 50v; KłosAlg A2v; A przytym Pan náſz racżył nam też okázáć onę wielką táiemniczę á doſtoyność krztu ſwiętego/ przez ktory przychodzimy w iednánie á w wiecżne przymierze z Bogiem oyczem RejPos 151, 229; CzechEp 267; Oto tá ieſt pierwſza doſtoyność Małżeńſtwá świętego. WerKaz 283, 283. Cf »dostojność urzędu«.
»dostojność urzędu« = dignitas magistratus Modrz [szyk 4 : 1] (5): Mącz 98b, 157c, 343a, 496b; Bo wſzelka vrzędu doſtoyność do tego ſię ćiągnie/ áby práwem a roſkázowániem Rzecżpoſpolitą rządźił. ModrzBaz 82.
»wielka (a. więtsza) dostojność« (7): Pyerue yey począczye bylocz o uyelykyey doſtoynoſzczy aboczyem yuſz doſthoynym przybythkyem boſkym ſyą ſtala PatKaz II 69v, 77; SeklWyzn A4; RejZwierz 114; chcąc doſtoyność więtſzą á zacność s ſwiątobliwoſcią vcżynić kápłáńſkiemu ſtanu/ potwirdzáiąc pirwſzą vſtáwę Papiezá Syrycyuſá/ ſpiſali Kanony BielKron 155v, 14; [służebność kościelna] powod má ábo vſtawcę ſámego Bogá/ przetoż ieſt wielkiey zacnośći á doſtoynośći. RejPosRozpr c.
»wyższa dostojność« (3): kto ten vrząd ma ná ſobie [...] ieſt godzien dobrze zacnieyſzego/ y wyſzſzey doſtoinośći tytułu. GórnDworz kv; GórnRozm Fv; SkarKaz 549b.
»cześć i dostojność« (2): PatKaz III 131v; Czci y doſtoynoſci w duchownych rzecżach dawa. FalZioł V 51.
»dostojność a doskonałość« (1): A niech kto będzye iákieykolwiek doſtoynośći ſtanu/ á dotkni ſie ſam/ ieſli naydzye táką doſthoyność á doſkonáłość w ſercu ſwoim/ áby ták miał miłowáć Páná Bogá ſwego iáko ieſt roſkazánie iego RejPos 229.
»dostojność i (a) moc« [szyk 2 : 1] (3): Tu bacż dóſtoynoſtz a motz wiary a dufaniá. OpecŻyw 42v; SeklWyzn A4; á koſcioł krześćijáńſki w Rzymie takiey mocy y doſtoynośći wyznawąm [!] być/ y ludzyom powyádáć będę tak iż po Kryſtuſie żadnego innego nádeń niemáſz myedzy ludzkyemi rzecżámi BielKron 194v.
»dostojność a (i) powaga« [szyk 1 : 1] (2): Ale iáka tho muśi być doſtoyność á powagá thych duchow Páńſkich? RejAp 159v; ZOſtáie dobremu miłoſnikowi Oycżyzny thá oſtátnia cnotá/ to ieſt/ wiárá/ ktora tákowey ieſt zacności/ tákowey powagi y doſtoynośći/ iż bez niey iákiegożkolwiek ſtanu ludzi/ cnoty práwie záćmione ſą y bywáią Phil O2.
»stan a dostojność« (2): Praesulatus, Stan á doſtoyność tego prełactwá/ biskupſtwo. Mącz 310b.
»dostojność a (i) zacność« [szyk 3 : 2] (4): BielKron 155v; thedy będźie pilność cżynił Pleban/ áby doſtoyność y zacność tey łaſki pokazał KuczbKat 85; RejPosRozpr c; CzechEp 267; Trzećia doſtoyność y zacnośc Małżeńſtwá świętego/ iż ná vcżciwym mieścu/ y bárzo weſołym/ to ieſt w Ráiu. WerKaz 283.
»dostojność a zwierzchność« (2): Quinqueviratus. Doſtoyność á zwierſchność tego vrzędu [quinqueviri]. Mącz 343a, 496b.
Synonimy: 1. stanowisko, urząd; 2. chwała, cześć, godność, okazałość, sława, świetność, wspaniałość.
Cf DOSTOJEŃSTWO, DOSTOJNIEŃSTWO, NIEDOSTOJNOŚĆ
JW