Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: ENTELECHIJA

Następne hasło: [ENTUZYJAZM] »

ENTUZYJASTA (2) sb m

Teksty nie omaczają é; pierwsze a jasne.

Fleksja

	pl
I	entuzyjasty
inne	pl N (lat.) - entusiastes

pl I entuzyjasty (1). ◊ (lat) pl N entusiastes (1).

Sł stp, Cn brak, Linde XVII w.

Znaczenia

Członek sekt głoszących naukę wywoływania za pomocą modlitwy stanu duchowego zw. entuzjazmem religijnym (w IV w. euchici czyli messalianie, w XVI w. m.in. zwolennicy T. Münzera) (2)

Członek sekt głoszących naukę wywoływania za pomocą modlitwy stanu duchowego zw. entuzjazmem religijnym (w IV w. euchici czyli messalianie, w XVI w. m.in. zwolennicy T. Münzera) (2): KrowObr A4; A przeto y nam ſie nie godzi kuśić Páná Bogá/ to ieſt/ nie cżekáć táiemnego nádchnienia s kácerzmi Enthuzyáſty/ ále poznáć ſłuſzny porządek/ á że ſam Pan Bog mowi z námi przez ludzye RejPosRozpr b3v.

Synonimy: euchita, mesalijanin.

AKtt