[zaloguj się]
[pdf]

[FAJNGOLT sb m

fajngolt, fajngult, fangult.

Teksty nie oznaczają pochyleń.

Fleksja
sg
N fajngolt
G fajngultu

sg N fajngolt. ◊ G fajngultu.

Sł stp, Cn brak, Linde XVII w.

Czyste złoto płatkowe: Dedi Mathiae Golczlor pro 5 libris feyngolth, quod acceperat Hans Direr, pictor Regiae Maiestatis, pro deaurandis rosis in Kvrza noga, quilibet liber per fl. 3 gr. 7 1/2 Wawel 125; Matis Golczlor pro 4 libris fayngolth pro deaurandis rosis in Curzanoga et quintum librum recepit Sebaldus pictor pro deauratione fornacis in Curzanoga Wawel 127; śrzebra malarskiego ksiąg 12 bez ćwierci [...] Cwingultu albo strugultu ksiąg 10 bez ćwierci [...] faingultu 1 ćwierć InwMieszcz 1597 nr 301.

W przeciwstawieniu: »fangult ... wiszkult«: Auricalcum iuxta cesores imaginum Phangult/ ſlotho wyborne Vyſ{z}kulth podle ſlotho TomZbrudzBrul 71.

Synonimy: złoto, fajn, »złoto guldszlaerskie«.]

MK