Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: FARBOWNIA

Następne hasło: FARBOWNY »

FARBOWNIK (4) sb m

Fleksja

N sg farbownik (4).

Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVIII w.

Znaczenia

1. bot. Genista tinctoria L. (Rost: żółcieniec); janowiec barwierski, roślina dostarczająca żółtego barwnika (2)
2. bot. Isatis tinctoria L. (Rost); urzet barwierski, roślina dostarczająca ciemnoniebieskiego barwnika (2)

1. bot. Genista tinctoria L. (Rost: żółcieniec); janowiec barwierski, roślina dostarczająca żółtego barwnika (2): Zółćień/ Fárbownik/ Iáiecznicá/ Kręczynká. Flos tinctorius. Heydenſchmuck/ Ferberkraut/ Gillblumenn SienLek 255, Xv.

2. bot. Isatis tinctoria L. (Rost); urzet barwierski, roślina dostarczająca ciemnoniebieskiego barwnika; glastum, isatis Calep, Cn; lutum Cn (2): Glastum ‒ Farbownik, farbowne ziele Calep 457b, 564b.

Synonimy: 1. jajecznica, kręczynka, żołcień; 2. »farbowne ziele«, gajzdo, sinidło, urzet.