[zaloguj się]
[pdf]

SZNIDŁO (1) sb n

sznidło, [sienidło, sinidło, siniło, szenidło]

o jasne; sienidło z tekstu nieoznaczającego é.

Fleksja
sg
N sznidło
A sinidło
I sienidłem

sg N sznidło. ◊ [A sinidło. ◊ I sienidłem.]

Sł stp brak, Cn: siniło, Linde XVI i XVIII w.

bot. Isatis tinctoria (L); urzet barwierski, roślina z rodziny krzyżowych (Cruciferae), używana do barwienia tkanin na odcienie niebieskiego: Sandix, vel Sandyx herba, Vret ziele ſznidło niektórzy zową. Mącz 367a; [ſkárby náſze ſą nawyętſze zbożá dobytki láſy/ zá ktore pyeniądze z Nyemyec przychodzą nye máłe tym ktorzy ſye w to vmyeyą opátrzyć/ zwłaſzcżá ſpuſty do Gdańſká cżynyąc/ zbożym wſzelkim/ popyołem [...]/ płutem/ ſyenidłem ná fárby BielKron 1551 E2v (Linde); Sinylo ábo Vrzeth. Glaſtum ſiue Iſatis. Heymiſch weidt kraut. SienHerb 168b, E2#; To Sinidło ieſt któré mielą drewniánémi kołmi [...]/ á tym ſukná/ płótná/ nići y inſze rzeczy fárbuią modro. UrzędowHerb 178b, 178a; Sznidło et ſzenidło/ Sandix. Sznido/ Clastrum, Isatis. Volck Bbbb3.]
***[Dubium: A tak W⟨asza⟩ M⟨iłość⟩ nie racz z tego zamku nazbyt tym szafować, bo – słyszę – iż sie W⟨asza⟩ M⟨iłość⟩ nazbyt w śmieszki wdał. Tak mi Jodko pisze, to tobie za sinidło etc. ListyPol II 1549/324.]

Synonimy: »farbowne ziele«, farbownik, gajzdo, urzet.

Cf SZNIDO

KW