[zaloguj się]
[pdf]

FARYZEJSKI (10) ai

ph- (5), f- (5); -ry- (8), -ri- (2); -ze- (9), -se- (1).

a oraz e jasne.

Fleksja
sg
mNfaryzejski fNfaryzejskå nN
G G Gfaryzejski(e)go
D Dfaryzejski(e)j D
A Afaryzejską Afaryzejski(e)
pl
N m pers faryzejscy
G faryzejskich

sg m N faryzejski (1). ◊ f N faryzejskå (1). ◊ D faryzejski(e)j (1). ◊ A faryzejską (1). ◊ n G faryzejski(e)go (2). ◊ A faryzejski(e) (1). ◊ pl N m pers faryzejscy (2). ◊ G faryzejskich (1).

Sł stp, Cn brak, Linde bez cytatu.

Przymiotnik od „faryzeusz”; pharisaicus Mącz (10): KrowObr 59v; Pharisaicus, Duchowmy/ ſpániły/ wyſokiego ſtanu/ y to co ku Pháriſeyskiey ſekćie należáło. Mącz [297]a; Phárizeyſka ſkołá vcżyłá/ że nie potrzebowály ſpráwiedliwy pokuty/ że od młodośći pełnily/ w ich ſkolie/ wſzyſtky przykazánia BiałKaz Bv; Czemuż vczniowie Ianowi y Pháryzeyſey poſzczą: á twoi vczniowie nie poſzczą? WujNT Mar 2/18.
Wyrażenia: »książę faryzejskie« (2): Y Stáło ſię gdy on przyſzedł do domu kſiążęćiá niektorego Fáryzeyſkiego w Sábbáth/ iż by tám iadł BibRadz Luc 14/1; BudNT Luc 14/1.

»kwas faryzejski« = obłuda (1): Toć ſą nie Prorockie/ áni Apoſtolſkie ſlowá/ ále Duchá nietzyſtego przyſádá: Toć ieſt on kwás Fáryzeiſki/ ktorego ſię Pan Kryſtus kazał wyſtrzegáć. KrowObr 55v.

Przen: Fałszywy, obłudny (2): Bo znácżnie nád wſzytkimi pánuiąc [rzymscy papieże] nikomu nigdy prawdźiwie y ſkutecżnie ni w cżym nie ſłużą: przetoż nam prożno X. K. táką ich mnichowſką/ fáryzeyſką pokorę/ záleca. CzechEp 335; Wzgárdźilić ći ludźie [Aryjani] świátem: zacnych ſtanow y máiętnośći wielkich odſtąpiwſzy/ obráli Fáryzeyſkie Apoſtolſtwo PowodPr 36.
a. W funkcji rzeczownika (1): A vczniowie Ianowi y Pháryzeyſcy [pharisaei; y Pháryzeuſzowie WujBib] pośćili WujNT Mar 2/18.

Cf [FARUZAJSKI] , FARYZAJSKI, FARYZEUSZ

AK