[zaloguj się]
[pdf]

FORTUNIĆ SIĘ (2) vb impf

się (1), sie (1).

o jasne.

Fleksja
indicativus
praes
pl
3 fortunią się
fut
sg
3 n fortunić się będzie

praes 3 pl fortunią się (1). ◊ fut 3 sg n fortunić się będzie (1).

Sł stp, Cn brak, Linde XVI w.

Być pomyślnym, szczęśliwym; powodzić się, darzyć się (2): Czemu ſię ták fortunią drogi niepobożnych? y ták ná wſzem ſpokoynie żywą ktorzy ſię zdrádliwie obchodzą? BibRadz Ier 12/1.

fortunić się komu (1): Nie tákći złośćiwym ludzyom fortunić ſie będzye/ Bo tych ſpráwy y poſtępki niſzcżeć muſzą wſzędzye LubPs Bv.

Synonim: szczęścić się.

Formacja współrdzenna: pofortunić się.

AK