[zaloguj się]
[pdf]

FUK (17) sb m

Fleksja
sg pl
G fuków
A fuki
I fuki(e)m
L fuk(o)ch

sg I fuki(e)m (9). ◊ pl G fuków (5); -ów (2), -(o)w (3). ◊ A fuki (2). ◊ L fuk(o)ch (1).

Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVI – XVIII w.

Łajanie, wymyślanie, gwałtowne strofowanie; increpatio PolAnt; convicium, invectio, obiurgatio Cn (17): Mſza ták v nich ważna byłá/ że też Krol on Swięty Włádyſław/ gdy iuż woyſká z obu ſtron ku podkániu gotowe ſtały/ niechćiał ná fuki Witułtá brátá ſwego/ bitwy pierwey począć/ áleżby był Mſzey poczętey w námiećie doſłuchał OrzRozm M3v; RejZwierc 6v; Y vcżynię w nich pomſty wielkie w fukoch zápalcżywosći/ y poznáią żem ia Iehowá BudBib Ez 25/17; WIerz mi ći Drzemlikowie zá Rarogi ſtoią/ Bo y naymężnieyſzego fukow ſie nie boią PaprPan S3v, Ev, G2v; KochPs 160; Czegóż płáczem/ prze bogá? czegoż niezáżyłá? Ze ſobie ſwym poſágiem Páná nie kupiłá: Ze przegrożek/ y cudzych fuków nieſłucháłá KochTr 22; nigdy nie bywáłá [Skarbkówna] Po Seymách, y po ziázdach, częściey więc ſłyſzáłá Fuki, trzaſki, gomony pániey Dobrochowſkiey. CiekPotr [31].
Szeregi: »fuk i groźba« (1): pocżął pirwey pięknemi ſłowy prośić/ á potym fukiem y groźbą/ áby mu poſłuſzną byłá GórnDworz Bbv.

»fuk a łajanie« (1): choć ſie ná mie oborzy s fukiem á z łáiániem wſzelkim/ Wſzákże mię nie w gniew nie wzruſzy to iego karánie ſrogie LubPs ee3v.

Wyrażenie przyimkowe: »z fukiem« (6): LubPs ee3v; BielKron 68; nie vmiał łágodnie mowić/ iedno s fukiem GórnDworz D6, R8; Aſz trzeći raz/ z fukiem ná nię zawoła/ iuſz ći trzeći raz mowię áty niechceſz wſtáć? SkarŻyw 193; Czáſem iedná nie pyta/ weźmie co ſię iey zda/ A z fukiem do małżonká te ſłowá powiáda. Towárzyſzem ći ia twoy/ á nie ſłużebnicá ZbylPrzyg A3v.
W przen (1): Tu iuż morzá ſzeptánié łáſkáwé náſtáło/ A wiátrowi ná dálſzy czás fuków nie sſtáło. GórnTroas 18.

Synonimy: fulminacyja, łajanie, strofowanie, urąganie, złorzeczenie.

Cf FUKANIE

AK