[zaloguj się]
[pdf]

FUKANIE (22) sb n

a jasne; teksty nie oznaczają é.

Fleksja
sg
N fukani(e)
G fukaniå
D fukaniu
A fukani(e)
I fukanim

sg N fukani(e) (3). ◊ G fukaniå (4). ◊ D fukaniu (1). ◊ A fukani(e) (3). ◊ I fukanim (1).

Sł stp brak, Cn s.v. fuk, Linde XVI w.

Łajanie, groźby, wymyślanie; imprecatio BartBydg; increpatio Vulg; convicium, invectio, obiurgatio Cn (12): BartBydg 72v; Ieſtliże też ſie ożęniſz, wiecżna pracza tobie zawſze naſtanie, narzekanie, fukanie, poſagu na ocży wymiatanie, niewiara żony z żenſkimi przyiaciołmi gniewanie BielŻyw 50; GliczKsiąż C2v; Leop Ps 75/7, Prov 6/23; Y okazáły ſię głębokoſći wod/ á odkryte ſą grunty ſwiátá na fukánie twe o Pánie/ y ná tchnienie wiátru gniewu twego. BibRadz Ps 17/16, Ps 76/7, Eccle 7/6; Szemránia z uſt iego nikt nieſłyſzał: a na fukanie ſtárſzego ćierpliwośći y niſkiey pokory náſtáwiał. SkarŻyw 354; NiemObr 5.
Szeregi: »pogrożka i fukanie« (1): odſtráſzyć ſię żadney ich pogroſce y fukániu niedał. SkarŻyw 373.

»trzask a fukanie« (1): I ziáwiły ſie wneth ſtudnice wod: y odkryły á vkazáły ſie fundámenty źiemie. Dla trzaſku á fukánia twego Pánie: z nád tchnienia duchá gniewu twego. Leop Ps 17/16.

Synonimy cf FUK.

Cf FUK, FUKAĆ

AK