fukać kogo, co (27): Vbogiego oſſukano á podeſzto/ ieſſcże go fukáią Leop Eccli 13/27; Abowiem ią mąż iey ſrodze fukał o cudzołoſtwo. BibRadz I 146b marg; Opowieda śmierć ſwą/ y fuká Piotrá nápomináiąc go ku krzyżowi. BibRadz Mar 8 arg, 2.Esdr 13/15, Iob 34 arg, Ose 12 arg, Mich 6/2; BielKron 109, 194; RejPos 68v; GrzegŚm 38; WujJud 11; Fuka morze y wyſuſza ie/ wſzytkie też rzeki wyſącża. BudBib Nah 1/4, 2.Esdr 13/15, 17; Tedy go S. Benedict fukał y iemu złe iego ſpráwy przypominał SkarŻyw 251, 192, 251, 309; CzechEp 51 [2 r.]; NiemObr 18, 147; WujNT Matth 19/13, s. 228, Luc 23/40, 1.Tim 5/1.

fukać na kogo, na co (37): Imprecatur me, ffuca na myą BartBydg 72v; (did) Zephira zaſlichnawſzy fuka na hausknechta. (–) A cżo to łotrze markoczeſz A o cżo ſie tak kłopoczeſz A Czo tobie trzeba myſlić Ty ſwe pańſtwo w garſc możeſz skrić RejJóz C5v; Ba weyże moy miły panie Ieſzcżeć ten łotr fuka na mię Y na tę czo iey cznotę znam RejJóz H3, H4v; RejKup k5v, L, m3, v7, x6v, dd6v; Ieſli co będzye mowił/ thedy nań fukáią/ Skubąc s tyłu zá kołnierz/ rzecż mu przekażáią. RejWiz 122, 181; Ktory fuka ná morze/ y wyſuſzá ie: y wſſyſthkie rzeki w puſzcżą obráca Leop Nah 1/4, Luc 18/39; RejZwierz 62; Przynoſzono też kniemu dziateczki áby ſię ich dotykał/ co gdy widźieli zwolennicy/ fukáli ná nie. BibRadz Luc 18/15, Gen 31/36, Mar 10/48, Luc 4/41, 11 arg; BielKron 312, 323; KochSat A3; Prot C4v, D3, D4v; Byſtrze á popędliwie ná bráćią fukáli. MycPrz I B2v; PaprPan Ccv; SkarŻyw 193; CzechEp 334, [387]; NiemObr 128; KochPieś 20; LatHar 725; WujNT Matth 20/31, Mar 10/13, Luc 18/39.

fukać o co (5): Ale ktora w cudzey mocy/ Prácuy we dnie nie ſpi w nocy/ To ſie muśi wyſługowáć/ Iáko wrzodowi folgowáć/ Ledá o co łáye fuka/ Ba y cżáſem kijá ſzuka BielKom G2; BibRadz I 146b marg; CzechRozm 247; NiemObr 147; WujNT Luc 9 arg.

Ze zdaniem przyczynowym [iż (5), że (2)] (7): Poſeł ffuka na Mnicha/ jż ſie boij RejKup x6v, k5v, v7; BibRadz Iob 34 arg; Ose 12 arg; ſrodze o to Koryntcżyki fuka [św. Paweł] że ſie przed niewierne przełożone przywodźili CzechRozm 247, 258v.

Ze zdaniem celowym [aby] (3): Vyrzawſzy lud Rzymſki boiázliwy y do odporu niemáiący ſie/ pocżął go vpomináć/ fukáć/ áby ſie do zbroie mieli/ á do miáſtá nie vciekáli Phil C; WujNT Matth 20/31, Luc 18/39.

W połączeniach szeregowych (4): RejKup k2v; Fuka łáie márkoce [baba] trzeba ią dárowáć BielKom E2v; Nie łágodnie go iáko nápomináiąc/ ábo proſząc/ ábo w ćichym duchu z nim poſtępuiąc: ále gorzey niż ná iákie fotárlę fukáiąc: grożąc y odpowiedáiąc: lżąc y háńbiąc: á moc ſwoię/ y zacność/ pod pokrywką kościołá/ wyſtáwiáiąc CzechEp [387]; karz/ fukay/ nápominay z wſzeláką ćierpliwośćią y náuką. WujNT 2.Tim 4/2.

W przeciwstawieniu: »prosić ... fukać« (1): Iątrewek Iudaſzowych rownych ſobie ſzuka: A tám nie tylko prośi/ ále też y fuka. KlonWor 58.