« Poprzednie hasło: [ŁAJA] | Następne hasło: ŁAJAN » |
ŁAJAĆ (257) vb impf
W inf oba a jasne; w imp 2 sg i 2 pl pierwsze a pochylone, w pozostałych formach jasne.
inf | łajać | ||||
---|---|---|---|---|---|
indicativus | |||||
praes | |||||
sg | pl | ||||
1 | łaję | ||||
2 | łajesz | ||||
3 | łaje | łają |
praet | ||||
---|---|---|---|---|
sg | pl | |||
1 | m | -m łajåł | m pers | |
2 | m | -ś łajåł | m pers | |
3 | m | łajåł | m pers | łajali, łajeli są |
f | łajała | m an | ||
n | łajało | subst |
fut | ||
---|---|---|
sg | ||
2 | m | będziesz łajåł |
f | będziesz łajała | |
3 | m | będzie łajåł, będzie łajać |
imperativus | ||||
---|---|---|---|---|
sg | pl | du | ||
1 | łajewa | |||
2 | łåj | łåjcie | ||
3 | niech(åj) łaje |
conditionalis | ||||
---|---|---|---|---|
sg | pl | |||
1 | m | bym łajåł | m pers | |
3 | m | by łajåł | m pers | by łajali |
inf łajać (40). ◊ praes 1 sg łaję (13). ◊ 2 sg łajesz (9). ◊ 3 sg łaje (49). ◊ 3 pl łają (38). ◊ praet 1 sg m -m łajåł (1). ◊ 2 sg m -ś łajåł (2). ◊ 3 sg m łajåł (19) [w tym zapis łájáł (1) SkarŻyw], f łajała (1). n łajało (1). ◊ pl 3 m pers łajali (19), [łajeli są]. ◊ con 1 sg m bym łajåł (1). ◊ 3 sg m by łajåł (3). ◊ 3 pl m pers by łajali (1). ◊ fut 2 sg m będziesz łajåł (1). f będziesz łajała (1). ◊ 3 sg m będzie łajåł (2) Leop, RejZwierc, będzie łajać (1) BierEz. ◊ imp 2 sg łåj (16). ◊ 3 sg niech(åj) łaje (6). ◊ 2 pl łåjcie (4). ◊ du 1 łajewa (1). ◊ part praes act łając (28).
Sł stp, Cn notuje, Linde XVII – XVIII w.
łajać komu, czemu (129): March1 A4v; BierEz A2, C3, K2; OpecŻyw 107v, 117, 128v, 136, 137 (9); March3 V6; Boć oni bez przycżyny żaſadzali ſidło ku ſtraceniu memu/ beż przycżyny łaiali duſzy moiey [supervacue exprobraverunt animam meam]. WróbŻołt 34/7; LibMal 1543/70v; RejRozpr D2v; RejJóz C6, D2v, G7, K; RejKup m4v, n8v, v3v, x8v, cc4v; GliczKsiąż F7, G2v, G4; RejWiz 12v, 16v, 21v, 62, 73v (7); Leop Lev 20 arg, 2.Reg 16 arg, 16/7, 19/22, Is 17/13 (8); IEden pan iechał w drogę/ więc w nocy zábłądził/ Y iął łáiáć cżeládzi RejFig Bb8v, Dd, Dd3, Dd6v; RejZwierz 26v [2 r.], 27, 103; BibRadz Lev 19/14; OrzRozm B2, K4v, M2v marg; BielKron 12, 82, 327v, [3323]; niech mi wierę iako kto chce łaie/ Niemaſz dziś w Polſzcze iedno kupcy/ a rataie. KochSat A2; Mącz 87a, 100c, 205c, 318b, 350d; OrzQuin Q2v; Prot Odm A3, C3, C4v [2 r.], D; HistRzym 34, [89]; RejPos 66v, 68v, 100, 225v, 316 [3 r.]; A powiedáli o iednym iż mu drugi á zacny cżłowiek tuż v práwá hániebnie łáiał głośno/ wſzem opowiedáiącz áby ſie go ſtrzegli / bo then zá kopę zdrádzi ilekolwiek potrzebá rázow. RejZwierc 96v; Drugi więc wiátrom/ grádom/ wodam łáie/ wſzytko powiádáiąc/ álboć to ná nas dyabli przepuśćili. RejZwierc 139v, 75v, [782]v [2 r.], 175, 226 (11); WujJud 242 [2 r.], Mm5v; BudBib Ruth 2/16, 4.Reg 19/4, 2.Mach 12/14; Strum 1; Nie rzekłby nic przykrego Woytkowi náſzemu/ Chociaż ſrodze krolowi łáiał Lakońſkiemu. PaprPan Ccv, Hh; ModrzBaz 84v; wrotny kośćielny grubie mu łáiáć pocżął/ zowiąc go obłudnikiem/ co tylko ludzie zwodzić chce SkarŻyw 324, 107, 126, 455, 566, 571 (8); MWilkHist Ev; KochFr 35; ZapKościer 1584/50; BielSen 7; BielSjem 29; PudłFr 11, 24, 64; GrabowSet By; WujNT Ioann 9/28, s. 492 marg, Aaaaaa 3v; Niechay przedśię śmiáłośći gnuśny nikt nie łáie. KmitaSpit Cv; SkarKaz 279a, 421a; CiekPotr 6, 70; SkarKazSej 692b; KlonFlis F4v; Biała ábo czerwona ſukienká tá tobie By namniey nie záwádźi/ nie łáiewá ſobie. ZbylPrzyg B2v.
łajać kogo, co (13): WróbŻołt 1 1 8/42; GliczKsiąż G4; RejWiz 10; RejZwierz 138; OrzRozm K2v; BielKron 44; [niedoświadczeni tlumacze] nievmieiętność y niedbałość autorow łáiąc/ wiele rzeczy niewyrozumiałych od nich dobrewolnie opuſzcżaią KwiatKsiąż L3v; Mącz 68b; BudBib 4.Reg 19/22, Eccle 7/22, 24, Ierem 15/10; Ludwik Krol Węgerſki/ y Jan Czeſki [...] poczęli Miſtrzá Pruſkiego Henriká Duſumerá ſromoćić/ łáiąc go y háńbiąc StryjKron 432.
łajać o co (6): RejKup x8v; BielKron G2; Mącz 68b; Furyat/ ledá o co łáie. Strum R2v, I; Niewiém o co łáieſz. WyprPl B3v.
łajać przez kogo (1): Pan Kriſtus [...] vſtháwicżnie przez ſwoie ſługi vcży/ vpomina/ groźi y łáye? RejPos Rozpr c4v.
łajać za co (12): Piekarz za zły wykład ſnu łaie RejJóz K; RejFig B; BielKron [3328]; OrzQuin Q2v; RejZwierc Bv, 100v, 101, Aaa3v; PudłFr 60; zato y zainne vczynnosci na mniey nie dziekuią y ledwa nie łaią ActReg 114; GrabowSet Bv; SarnStat 707.
łajać czym (6): OpecŻyw 108; RejWiz 106v; ſromocąc rycerſtwo Iudaſzowe y hániebnemi złorzecżeńſtwy im łáiáli [blasphemantes et loquentes] BibRadz 2.Mach 12/14; BudBib 2.Mach 12/14; SkarŻyw 414; Taxo ‒ Złimi słowi łaię. Calep 1049b.
łajać przed kim (2): Plato powyedział Sokráteſowi/ ktory gdi przed ludźmi łáyał yednemu cżłowyekowi/ rzekł mu/ ná oſobliwym mieyſcu miałes mu tho mowić. GliczKsiąż G4, G4.
Ze zdaniem dopełnieniowym [w tym z zapowiednikiem: ten (1); iż (4)] (4): RejKup I; [Antygon] Vſłyſzał w iednym namiocie áno o nim ſzpethnie mowią/ y bárzo mu łáią/ iż ie wywiodł w głodny kray. RejZwierc 80, 101 marg, Aaa3.
Ze zdaniem celowym (1): A oni czo ſżli mimo oń łáyáli mu/ áby milcżał. RejPos 66v.
W połączeniach szeregowych (27): FalZioł V 76v; [bogacze] Layą/ Fukayą/ ſromoczą/ Obchodzać ſię/ dzywną moczą: A kto kogo może depcze RejKup k2v; KromRozm I Bv [2 r.]; BielKom E2, E2v; Hophnius á drugi Finees gdy byli bárzo zuchwáli y roſputni/ kożdy im łáyał/ złorzecżył/ y przeklinał GliczKsiąż F7; dziecyom á ſynom ſwym łáyą/ háńbyą/ ſromocą/ á one okrutnie karzą GliczKsiąż G2v, G4; Przepowieday ſlowo/ nieuſtaway/ tzaſli/ nietzáſli/ karz/ łay/ nápominay/ we wſzelkiey ſkromnośći y w náuce. KrowObr C3v, C4v; Repraehensor, Ten który komu łáye/ gáńi/ kárze kogo. Mącz 318b, 15d, 68d, 232a, 318b; Przeto owi/ co ſie miecą/ łáią/ wyzywáią/ grożą/ przed bitwą/ poſpolicie hnet złożą/ y oſłábieią GórnDworz K4, M4; RejPos 338v; RejZwierc 77v; Toć wáſzá poſpolita Pioſnká/ Kśiężey á Mnichom łáiáć/ one brámowáć y potwárzáć. WujJud 242; RejPos Rozpr c4v; Práwá máią być ſpiſane przećiwko tym co łáią/ ſromocą y biją [Leges scribendae in conviciatores et percussores]. ModrzBaz 77; SkarŻyw 107; X. K. łáie/ gromi/ potępia/ y vſzcżypliwie przymawia NiemObr 91; ReszPrz 43; [pisarz] upiwszy się kazał strzelać na gospodę tego też p. Wesla, wywoływając, łając, zadawając słowa nieutciwe aż od matki ZapMaz II G 97/90.
W przeciwstawieniach: »łajać... dziękować (5), modlić się, słuchać, śmiać się« (8): Názaiutrz iedni ſie gniewáli/ y łáiáli/ Boday mi tho zábit cżynił: á drudzy ſie ſmiali GórnDworz S6; RejZwierc Bv, 100v, 101, Aaa3v; Pan moy krzyżownikom ſwym nie łáiał/ ále zá ich grzechow odpuſzcżenie modlił ſię SkarŻyw 566; ActReg 114; Pierwey ſynaczek vmie ſługom łáiáć: niżli páná oycá y pedágogá ſłucháć. SkarKaz 421a.
W charakterystycznych połączeniach: łajac barzo (14), dziwnie, głośno, grubie (6), haniebnie, po cichu (2), srodze (3), szkaradzic, szpetnie (3); łajać pismem, poszeptem, wołaniem, zlorzeczeństwem (2), złymi słowy.
Nie będzieſz łáiał głuchemu [Non maledices surdo]/ áni przed ſlepym położyż czymby ſie mogł obráźić. Leop Lev 19/14; BibRadz Lev 19/14; BielKron 44; SkarKaz 279a.
Nie łay przyiacielowi twemu gdy ſye rozgnyewaſſ/ być tego nyeżáłował gdy ſye ſnim z iednaſſ. March1 A4v; March3 V6; CiekPotr 70.
»łajać (nie)szczęściu, fortunie« = urągać losowi (2 : 1): Szcżęſcie wſzytczy winuią a nieſzcżęſciu łaią RejJóz G7; Głupi nie widźi/ więc fortunie łáie. KochFr 35; PudłFr 11.
»jako psu łajać« (1); bo ſie iuż więc wſzyſcy tám [do człowieka gniewliwego] zbieżą ſie mu dziwowáć iáko miedźwiedziowi. Iedni hámuią/ drudzy też iáko psu łáią/ á złym cżłowiekiem názywáią. RejZwierc 75v.
[»wielkim głosem łajać«: A tho vslissawssi oną wyelka wyelkoscz sswietich oyczow, ktorzi ssiedzieli wcziemnoscziach, wyelkim glossem lageli ssą, rzekacz do pyekla SprChęd 146.]
»łajać, bluźnić« (2): Kogo żeś łáiał y bluznił [Cui exprobrasti et quem blasphemasti Vulg]? á(bo) ná kogo wynoſiłeś głos/ y podeymowałeś ku gorze ocży twoie? BudBib 1.Reg 19/22; WerGośc 229. [Ponadto w połączeniu szeregowym 1 r.].
»łajać, (a) fukać« [szyk 1 : 1] (2): Ledá o co łáye fuka/ Bá y cżaſem kijá ſzuka BielKom G2; RejPos 68v. [Ponadto w połączeniach szeregowych 3 r.].
»łajać (i) gniewać się« [szyk 2 : 2] (4): BierEz E; GórnDworz S6; PudłFr 24; Wey iákoć ſię záperzył: przypátrżćie ſię pilnie: Drugi łáie poſzeptem, gniewa ſię vśilnie. KlonWor ded **6. [Ponadto w połączeniach szeregowych 3 r.].
»(albo) łajać (a, albo, i) grozić« [szyk 2 : 2] (4): RejKup Dv, n6; RejPos 266v; á przećiwko tobie ták ſię ſpráwuie/ iż krzywo ná ćię pátrzy/ łáiąc y grożąc tobie [voces impuras et minaces emittat]/ chcąc ćię chodem y wſzytką poſtáwą vſtráſzyć/ á ſerce twe zwątlić. ModrzBaz 84v. [Ponadto w połączeniach szeregowych 2 r.].
»łajać a (i) hańbić« (2): Ewánielia nowa [...] nic nieuczy/ iedno łáiáć á háńbić ſtany Przełożone. OrzRozm K2v; StryjKron 432. [Ponadto w połączeniach szeregowych 3 r.].
»karać, (i) łajać« [szyk 2 : 1] (3): Mącz 178c, 415c; Podobniey by tym łáiáć/ bá y káráć winą/ Ktorzy was hydzą światu nową ſwą łáćiną. Prot A3. [Ponadto w połączeniach szeregowych 8 r.].
»łajać, (a, i) przeklinać« [szyk 7 : 2] (9): Drudzy lepák od ſlupa go [Pana Jezusa] odwiązawſſy/ za wloſy go wlocżyli ij téż po nijem deptali/ a grubie mu laiątz ij przeklinaiątz mowili OpecŻyw 115v; BielKron 44; RejAp 116v, 135, 196v; GórnDworz T2; RejPos 264; RejZwierc [782]v, 155v. [Ponadto w połączeniach szeregowych 2 r.].
»łajać i przymawiać« (2): NA oſtatku pythan ieſth przeczo abo dlya czego Cunrathowy thak barzo layal y przimawial LibMal 1543/70v; RejZwierc 62. [Ponadto w połączeniach szeregowych 2 r.].
»łajać, (i) sromocić« (2): ſtáli żydowie rozmaijcie iemu laiątz/ ij zlémi ſlowy ſromotzątz. OpecŻyw [127]; Mącz 167d. [Ponadto w połączeniach szeregowych 5 r.].
»łajać i strofować« = afficere et arguere PolAnt [szyk 1 : 1] (2): głupſtwo ich y nie vmieiętność wielką cżęſto ćierpiał: ácż też prawdźie pod cżás oſtro ſtrofuiąc y łáiąc: ále wżdy więcey znoſząc CzechRozm 235v; BudBib 4.Reg 19/4.
»grubic wołać i łajać« (1): [Żydzi] grubie náń wolaiątz/ ij nieucżliwie laiątz ku wſſytkiému ludu tak mowili OpecŻyw [123].
»złorzeczyć, (i, to jest) łajać« [szyk 4 : 1] (3): WróbŻołt oov; Mącz 68b, 350d, 357b; Calep 523b, 632b; WujNT 490 marg; ilekroćby złorzeczył y łáiał [quotiescumque maledixerit et improperaverit JanStat 585] zá dług przerzeczony/ ták wiele kroć mu zá iego zelżywość winę piętnądźieſtą zápłáći SarnStat 707. [Ponadto w połączeniach szeregowych 4 r.].
Synonimy: bakać, bluźnić, bramować, fukać, ganić, gniewać się, gromić, hamować, hańbić, kląć, markotać, napominać, potępiać, przeklinać, sromocić, strofować, trestać, upominać, urągać, winić, złorzeczyć.
Formacje współrdzenne: nałajać, nałajać się, odłajać, połajać, złajać; łaiwać, odłaiwać; odłajować.
Cf [ŁACHAĆ], ŁAJAN, ŁAJANIE, ŁAJĄCY
JZ