[zaloguj się]
[pdf]

BAKAĆ (17) vb impf

Oba a jasne.

Fleksja
inf bakać
indicativus
praes
sg
1 bakåm
2 bakåsz
3 bakå
praet
sg pl
3 m bakåł m pers bakali
imperativus
sg
2 bakåj

inf bakać (3). ◊ praes 1 sg bakåm (2). ◊ 2 sg bakåsz (2). ◊ 3 sg bakå (2). ◊ praet 3 sg bakåł (3). ◊ 3 pl bakali (1). ◊ imp 2 sg bakåj (1). ◊ part praes act bakaiąc (3).

Sł stp, Cn notuje, Linde XVI w.

Upominać, łajać, karcić; castigare Mącz, inclamare Calep, Cn (17): Gospodarz przydzie bákáiąc/ W kożde iáſli náglądáiąc. BierEz R3; Inclamo – Wołam łaiac, bakąm. Calep 520b.

bakać z czego: Iakoby rzekł, mogłemci ia żydy karac a bakac z wielkiey krzywdy, alem niechciał z wielkiey pokory. WróbŻołt Nv.

bakać komu (3): BierEz C2, R; Sługam mnogim rozkazuje; Jednym baka, drugim dziękuje BierRozm 23. Cf bakać o co.

bakać kogo (8): KromRozm I Bv, D2; A dla tego ye Páweł S. ſurowye bákał. KromRozm II k3v, e2; KromRozm III D5v; [Oddal ode mnie takie bakanie] Bakanie, czuſz ktorim bakaſz pyſzne. WróbŻołt Nv, nn7; Mącz 40 b. Cf bαkαć czym, Szeregi.

bakać na kogo (2): Ezop rzekł/ podobno dzieći maſz Ná ktore więc cżęſto bákaſz. BierEz A4; OpecŻyw 59.

bakać o co: Stárzec áby ſie ſyn karał/ Sługam iego winy wkłádał: Rzkomo im o to bákáiąc/ Ták ſyná nápomináiąc BierEz R.

bakać czym (2): WróbŻołt nn7; Caſtigo, karzę/ ſlowy kogo bákám. Mącz 40b.

Szeregi: »bakać albo (a, i) karać; karać (łajać) albo bakać« (1 : 3): OpecŻyw 60v; Wſſák ſwyęty Páweł piſſe/ karz/ łay/ álbo bákay KromRozm I Bv, D2; WróbŻołt Nv.

»napominać a bakać«: [Paweł św.] nápomina/ á báka tych ktorzy o nim nye dobrze rozumyeli. KromRozm II e2.

Synonimy: karać, łajać, napominać, strofować.

Formacje pochodne: zabakać, zbakać.

Cf BAKANIE

KN