[zaloguj się]
[pdf]

FURMAŃSTWO (5) sb n

a oraz o jasne.

Fleksja
sg pl
N furmaństwo
A furmaństwa
I furmaństw(e)m

sg N furmaństwo (1). ◊ I furmaństw(e)m (3). ◊ pl A furmaństwa (1).

Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVIII w.

Zawód furmana, furmanienie, przewóz końmi za opłatą; vellatura Mącz, Cn; vectura Cn (5): Aurigo, Furmánię. Furmáńſtwem ſie obchodzę. Mącz 21a; Drudzy téż w domu będąc/ roboty ſwé ku żyznośći ſpráwuiąc/ álbo téż furmáńftwem ſye żywiąc/ niemniey ſye ſtáráią o zdrowie tego bydłá [tj. konia]/ iáko o ſwé właſné. SienLek 164v; Pátrzże záſię ná rozlicżne kupie/ ná záthrudnione [tj. pełne trudu] furmáńſtwá/ ná rozlicżne á dziwne rzemięſłá/ iáki ſkrzyp/ iáki kołát ná káżdym rynku RejZwierc 70v; Pod kupiectwem ſię zámyka żeglowánie/ furmáńſtwo/ ſzynkárſtwo y przedawánie tych wſzytkich rzecży/ ktore ſię liczbą/ korcem/ wagą/ łokćiem/ kwartą y wielkośćią mierzą. KlonFlis A4.
Szereg: »furmaństwo a woźba« (1): Vellaturam facere [...] furmánem być/ furmáńſtwem á woźbą ſie obchodźić. Mącz 478b.

Synonimy: fora, przewoz, woźba.

KK