[zaloguj się]
[pdf]

FUTROWAĆ (1) vb impf

Fleksja
indicativus
praes
sg
1 futruję

praes 1 sg futruję. ◊ [pass 3 sg futruje sie].

Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVIII w.

1. Wykładać, obkładać, obijać; cratire Mącz, Cn; crustare Cn [czym]: Cratio, Laskuyę, álbo laskowániem futruyę. Mącz 67c.
2. [Przyszywać podszewkę; tu w przen [czym]: wiele ſie bowiém ludźi ná tych complexiách vwodźi: NIE ZAWZDY IASNA TWARZ CNOTĄ SIĘ FVTRUIE. Ieſt doſyć vrodźiwych/ á cnoty o kość. CerGór 151.]

Formacja współrdzenna: podfutrować.

Cf FUTROWANIE, FUTROWANY, FUTRUJĄCY

AK