« Poprzednie hasło: GAŁĄZKA | Następne hasło: GAŁBAN » |
GAŁĄŹ (163)
gałąź, hałąź f (125), gałęzie n coll. (16), Gałąź m (6) [w funkcji n-pers], gałąź f a. gałęzie n (16); gałąź Murm (2), GlabGad, RejPs, RejJóz, MurzNT, RejWiz (6), Leop (5), RejZwierz (2), BielKron (5), KwiatKsiąź (2), RejAp (2), GórnDworz (3), WujJud (2), CzechRozm, ModrzBaz, SkarJedn, KochPs (2), ReszPrz, WisznTr (2), SarnStat (3), WitosłLut, SkarKaz, SkarKazSej; gałęzie BierEz; gałąź: gałęzie FalZioł (2 : 2), BibRadz (9 : 2), Mącz (38 : 1), RejPos (6 : 1), RejZwierc (12 : 1) BudBib (2 : 3), Calep (6 : 3), WujNt (3 : 2).
gałąź, gałęzie (162), hałąź (1); gałąź, gałęzie : hałąź Calep (9 : 1).
-a- (133), -å- (8); -å- BierEz; -a- : -å- BibRadz (13 : 2), Mącz (37 : 3), RejZwierc (12 : 1), BudBib (6 : 1).
sg N gałąź (26), gałęzi(e) (3). ◊ G gałęzi (5), gałęziå (8). ◊ D gałęziu (1). ◊ A gałąź (15). ◊ I gałęzią (4), gałęzi(e)m (1). ◊ L gałęzi (3), gałęziu (3). ◊ pl N gałęzi (17), gałęzi(e) (3); -(e) WitosłLut; -i: -(e) Mącz (5 : 2). ◊ G gałęzi (12). ◊ D gałęzióm (2), óm (1), -(o)m (1). ◊ A gałęzi (21), gałęzi(e) (4); -(e) KwiatKsiąż, SkarKazSej; -i :-(e) Mącz (6 : 2). ◊ I gałęziami (4). ◊ L gałęziach (5); -ach (3), -åch (2); -ach SkarKaz; -åch Leop; -ach : -åch Mącz (2 : 1). ◊ sg a. pl N gałęzi(e) (5). ◊ G gałęzi (9). ◊ A gałęzié (11); -é (1), -(e) (10). ◊ pl a. du A (cum nm) gałęzi (1) BielKron 319.
Sł stp, Cn notuje, Linde XVI – XVIII w.
W porównaniach (7): FalZioł IV 8b; Cżtyrzy żyły na przednieyſze od ſercza pochodzą, od ktorich drugie wyraſtaią iakoby gałęzi od drzewa, po wſzytkim ciele ſie rozchodzące. GlabGad E5v; Leop Eccli 50/14; BibRadz Is 17/9; RejAp 173 [2 r.]; ále z gołá Prorok powieda/ Iż ſpráwiedliwy cżłowiek zákwitnie w zebrániu Páńſkim nie inácżey iáko gáłąś Pálmowa kwitnie ná drzewie ſwoim. RejZwierc 51v.
W charakterystycznych połączeniach: gałąź cienka, cirniowa, gęsta, głogowa (2), marna (2), miąższa, mocna (2), niedoszła (2), niepotrzebna, pálmowa (palmy, palmowego drzewa) (6), przyrodzona, sprosna, surowa, wielka (2), winna (3), wyniosła; gałęzi przepleniać, przerzedzać (2); gałęzi trzymać się (2), uchwycić się, ująć się.
»gałęzi narąbać« (1): FRidegundá Krolowa gdy ſie dowiedziáłá/ Iż Gilbert z woyſkiem ciągnie/ wnet ludzi zebráłá. Gáłęzi nárąbawſzy/ lás vcżynić dáłá/ Co przed nią ludzie nieſli RejZwierz 45.
»gałęzi obsiekawać; obsieczenie gałęzi« (1; 1): Detruncatio ramorum, Obſieczenie gáłęźi. Mącz 467b, 137c.
»gałęzie odczosnąć; gałąź odciośniona« (1; 1): ktory cziężar gdy by ſię z nienagła niemnożył/ tedy [...] nietylko by ty gáłęźie odcżoſnał/ ale y podruzgał KwiatKsiąż M2v; Termes, Gáłąź s owocem weſpołek odciośniona. Mącz 450b.
»okrzes(ow)ać gałęzie, gałęzi; gałęzia okrzesowanie« [szyk zmienny] (2 : 2; 1): Tedy Abimelech wſzedſzy ná gorę Sálmon ze wſzytkim ludem ktory z nim był/ wźiął ſiekiery y okrzeſał gałęźie z drzewá [et praecidit ramum arboris] BibRadz Iudic 9/48, Is 10/33; CzechRozm 235v; Frondatio — Gałezia okkrzeſsowanię. Calep 436b, 436b.
»uciąć (a. naobcinać, a. zobcinać, a. obciąć, a. odcinać, a. obcinać, a. odciąć, a. ucinać, a. wyciąć) gałąź, gałęzi; obcięta (a. odcięta) gałąź; obcinanie gałęzi« = praecidere ramum Vulg, PolAnt; auferre propaginem PolAnt; collucare, defrondare, interlucare, sublucare, stringere frondes Mącz; frondare, putare Calep; incidere ramum, propagines excidere Mącz, Calep; frondatio Mącz, JanStat [szyk zmienny] (12 : 7; 3; 2): Więc pyorun vderzył/ Nád młodzyeńcem ná Cyprys gdzye ſiedzyał vmierzył. Vciął gáłąź nád głową RejWiz 107v, 110; Tedy wſzyſcy náporząd ná obćinawſzy gáłęźi z drew/ ſſli zá Pánem á Kxiążęćiem ſwym. Leop Iudic 9/49, Iudic 9/48; BibRadz Iudic 9/49, Is 18/5, Dan 4/11; BielKron 40; Frondatio, Obćinánie gálęźy. Mącz 137d, 59d, 137d, 198c [2 r.], 345c, 421a, 427d, 438d; BudBib Dan 4/14[11]; Ramale ‒ Nieużiteczną gałazodczięto. Calep 894a, 436b, [878]b; SarnStat 668 [2 r.]; SkarKazSej 669b.
»nieurodzajna gałąź« (1): Spadones etiam, Nie vrodzáyne gáłęźi drzewne. Mącz 403d.
»odrzezana gałąź« (1): Sarmentitius, Co z odrzezánych gałęźi winnych yeſt. Mącz 368d.
»sucha (a. uschła, a. oschła) gałąź, suche gałęzie« [szyk 8 : 2] (9 : 1): ktorzy ſiedli á iedli ſnim/ dziwuiąc ſie káżdey rzecży/ á zwłaſzczá rozdze ktora w ćierniu byłá/ iż dwie gáłęźi vſchłe miáłá/ á trzećia wzgorę roſłá. BielKron 319; Retorride frondes, Vſchłe gáłęźi. Mącz 459d, 137d, 274d, 332d, 333c; RejAp 173 [2 r.]; RejPos 39v; RejZwierc 163.
»gałąź zielona« (1): kazáłá iáko świta bydłá wſzytki przed miáſto ku woyſkom nieprzyiacielſkim podemgłę wygnáć/ á v káżdego bydlęciá zbroynego cżłowieká poſtáwiłá/ kthory gáłąź zieloną czo nawiętſzą vnieść mogł nioſł nád ſobą. RejZwierc 163v.
»gałąź albo latorośl« (1): á ieſli tylko gáłęźi álbo látorośle máłé wytnie [propagines vel plantas minutes exciderit JanStat 1112]/ ośm groſzy ten który wytnie ma zápłáćić. SarnStat 668.
»gałąź, (albo, i) rozga« (3): Talea, Gáłąź álbo rozgá z dołu y z wierzchu obcięta ktorą w ziemię wſádzáyą Mącz 438d, 26d; z iednego pniá ták wiele gáłęzi y rozg ożywia ſię y rośćie SkarJedn 54.
»pość na gałąź« (1): Powiedział mu páſterz: Iż nie ták mi wilk krzyw iáko ty/ bo ſie ią wilká ſtrzegę/ [...] ále ciebie karmię/ głaſzcżę/ [...] podziſz ná gáłąś y obieśił go. RejZwierc 49.
»powiązać na gałęzi« (1): Więc zdrádzić białągłowę/ zdrádzić przyiacielá [...] Máią ſobie zá roſkoſz/ lecż ty roſkoſzniki/ Mogłby wſzytki powiązáć ná gáłęźi łyki. RejWiz 31v.
MM