[zaloguj się]
[pdf]

GDYĆBY (13) cn

Sł stp, Cn, Linde brak.

Wprowadza zdanie warunkowe; nisi, si Vulg [zawsze w antepozycji] (13): GliczKsiąż Hv; Gdyćby márnie ſłynęły [twoje dzieci] zá żywotá twego/ A ſnadźbyś więcey záżył cżáſu żáłoſnego. Albo gdyby przed twemi ocżymá zdycháły RejWiz 105v; BiałKat 271; Bo gdyćby wżdy Chriſtuſá y náukę iego w iákiey wadze mieli/ pewniećby tego nigdy co cżynią nie cżynili. CzechEp 43, 221, 235; Gdyćby ten nie był od Bogá/ nie mogłćiby nie tákiego vczynić. WujNT Ioann 9/33, Ioann 18/36, Act 18/14.

Połączenie: »gdyćby ... tedy(ć)by« (4): gdićby torzecż byłá pochwalna miłoſnice chowáć/ á s nimi dla płodu obcowáć/ tedyćby był nigdy pan Bog cżłowyeká Adámá z Yewą małżeńſtwem nie zwyązał. GliczKsiąż B7; CzechEp 70; Gdycby było miáło bydź doſyć na práwnem oſądzeniu/ tedycby było dokládáć nie trżebá/ juſte ſecundum Deum, nequitatem etc. GórnRozm G; Abowiem gdyćby on pierwſzy był bez przygány: tedyćby wtoremu mieyſcá nie ſzukano. WujNT Hebr 8/7.

Cf GDY, GDYBY, GDYĆ, GDYBYĆ, GDYŻBY, GDYŻBYĆ, GDYŻCIBY

AK