[zaloguj się]

GDZIEŻKOLWIEK (43) pron

gdzieżkolwiek (35), gdzież kolwiek (2), gdzież ... kolwiek(6).

gdziéż- (2), gdzież- (2); gdźiéż- SarnStat, gdzież- GórnTroas; gdziéż- : gdzież- SienLek (1 : 1); drugie e oraz o jasne.

stp, Cn, Linde brak.

Zaimek przysłówkowy uogólniający (43):
1. Wskazuje na miejsce jakiekolwiek, bliżej nie określone (35):
A. Zaimek przysłówkowy nieokreślony: gdzieś, obojętne gdzie, byle gdzie; jako okolicznik miejsca w zdaniu (9): The seſſcz grzywyen sprozba kazal yemu powroczicz y nadgrodzicz zmayąthnoſczy ſwoyey kthorą gdzyeſzkolwyek ma LibMal 1547/131v; SienLek 66v; RejPos 234; iż mu wolno będźie vczynić ordynácią in futurum o dobrách ſwych nieruchomych y ruchomych gdźiéżkolwiek leżących SarnStat 1048.

Połączenia: »gdzieżkolwiek bądź« (1): Fuerat praestabilius ubivis gentium agere aetatem quam huc redire, Dáleko lepiey było gdzieſzkolwiek bądź mieſzkáć niżli ſie tu náwróćić. Mącz 419c.

»gdzieżkolwiek indzie(j)« (4): Nayprzoth kyedy bandzieſſ v Ceſarza abo gdzieſſ kolwyek yndzye Thedy thego bandzyeſſ strzegl LibLeg 7/103; ZapWar 1550 nr 2665; Swierzb álbo kroſty ná Licu/ y gdźieżkolwiek indźie/ pomázawſzy możeſz go pozbyć SienLek 134; WujNT 71.

B. Zaimek względny wprowadza zdanie okolicznikowe miejsca; ubicunque Mącz, ubicumque Vulg [w tym: w antepozycji (12), w interpozycji (7), w postpozycji (6); „gdzieżkolwiek by” (1)] (26): KromRozm III Ov; KrowObr 195; Ubicunque adverbium compositum, Kędyżkolwiek. Ubi cunque erimus sistas, Gdzieſzkolwiek będziemy/ zaſtánów. Mącz 476d, 396c; SienLek 130v; RejAp 155; RejPos 49, 51, 139v, 264v; Bowiem Pan Bog gdzieżkolwiek ten ſproſny grzech bacży/ Záwżdy gi w gniewie ſwoim ſrodze káráć racży. HistLan F4; WujJud 135v; GrabowSet R2v; WujNT Mar 9/18.

W tłumaczeniu słownikowym bez zdania nadrzędnego (1): Ubicunque terrarum sunt, Gdźieſzkolwiek pod słońcem ſwiátá ſą. Mącz 476d.

Połączenia: »indziej, gdzieżkolwiek« (1): Wolę/ iż zginie indźiéy gdźieżkolwiek mu pádnie : Rozgniewánégo bogá nie vbłágáć ſnádnie. GórnTroas 48.

»gdzieżkolwiek jedno« (1): Ubicunque posuit vestigia, Gdzieſzkolwiek yedno poſtał/ oślády, ná ſię dodał. Mącz 490a.

»gdzieżkolwiek ... nigdziej« (1): A wſzákże gdzyeżkolwiek był/ y czokolwiek ſpráwował/ nic ſie nigdzyey nie odſtrzelił od zwirzchnośći Páná ſwego. RejPos 302.

»gdzieżkolwiek ... tam, tam ... gdzieżkolwiek« (5 : 1): KromRozm III O3v; KrowObr 78v; Sukno tę moc miáło/ że kthożkolwiek ná nim ſiedział/ á gdzieſzkolwiek myſlił być/ tám wnetki był. HistRzym 61, 65; RejPos 302; ZapKościer 1530/14.

»wszędy (a wszędy) ... gdzieżkolwiek« (2): A wſzędy gdzież go kolwiek prośili/ áby im wyłożył ſłowá ſwoie ſwięte/ nigdy s thym nie omieſzkawał/ nigdi ſie długo nie dał prośić/ záwżdy im przywiodł ku rozumieniu káżdą táiemnicę ſwoię RejPos 126; A thák wſzędy á wſzędy [...] gdzyeż ſie kolwiek okazáło iákie miłoſierdzie Páńſkie/ inácżey ſie nigdy nie okázowáło [...] iedno gdy ſie sſtawáło wierne á vpokorzone ſerce w ludzyoch przed ſwiętym Máyeſtatem iego. RejPos 328v.

2. Wskazuje na jakikolwiek, blizej nie określony kierunek drogi: dokądkolwiek; w funkcji zaimka względnego wprowadza zdanie okolicmikowe miejsca; quoqne, quovis, ubicunque, Mącz [w antepozycji (3)] (7): Ceſarzu wielki/ żywot náſz w ręku wáſzych ieſth położon/ gdzieſzkolwiek ſie obroćicie/ Máieſtatu wáſzego będziem naſládowáć HistAl G7; Iż gdy ten zwon będzie tą wodą zmatzan/ gdzieſzkolwiek przydzie dzwięk iego/ áby odeſflá moc nieprzyiaćioł dáleko KrowObr 103; RejAp 24v.

W tłumaczemu słownikowym bez zdania nadrzędnego (4): Quoquo adverbium ad locum Gdzieżkolwiek/ gdzie oczy ponioſą. Mącz 344b; Quoquo te verteris, Gdzieſzkolwiek ſie obróćiſz. Mącz 486a, 344d, 476d.

*** Bez wystarczającego kontekstu (1): Quaquaversus, sive quaquaversum, in omnem partem ‒ Gdzieſz kolwiek. Calep 886a.

Cf GDZIEKOLWIEK, GDZIEŻKOLI, GDZIEŻKOLWIE

KK