[zaloguj się]
[pdf]

GEHENNA (9) sb f

Teksty nie oznaczają é; a jasne.

Fleksja
sg
N gehenna
G gehenny

sg N gehenna (4). ◊ G gehenny (5).

Sł stp, Cn, Linde brak.

Piekło (miejsce splamione kultem bożka Molocha, dlatego przeklęte i utożsamiane w Nowym Testamencie z miejscem wieczncgo potępienia,tj. piekłem); gehenna PolAnt [Gehenna nomen vallis in Bibliis – miejsce bylo niedaleko od Hieruzalem, tamże i plac, na który wszystki rozpustne a loźne persony z Hieruzalem wywodzono i wyszwiecano. Inde per metaphoram pro inferno ‒ miasto piekła i wieeznego potępienia Mącz 143a; gehenna – dręczenie, piekielny ogień Calep; piekło – gehenna Cn] (9): Boyćie ſię máiącego władzą po zábićiu wrzućić do gehenny. BudNT Luc 12/5, Matth 23/33, Iac 3/6; Nie boiąc ſię też tych/ co ćiáło zábijáią/ ále tego ktory y duſzę może poſłáć do Gehenny CzechEp 337; Słowá niektore Zydowſkie zoſtáwiłem [...] wſzákże ná brzegu wyłożone: iáko Paſcha Rama, Racha, Hoſanna: drugiem záś przełożył: iáko Amen Amen, Záprawdę záprawdę; Gehenna, piekło. WujNT przedm 23; Gehenná ſłowo Zydowſkie znáczy piekło/ ábo męki wieczne potępionych WujNT 22, 22 [2 r.], 158 marg.

Synonimy: ciemność, piekło.

HG