[zaloguj się]
[pdf]

GŁADZIĆ SIĘ (6) vb impf

się (4), sie (2).

a jasne (w tym 1 r. błędne znakowanie).

Fleksja
inf gładzić się
indicativus
praes
sg pl
3 gładzi się gładzą się

inf gładzić się (1). ◊ praes 3 sg gładzi się (4). ◊ 3 pl gładzą się (1).

Sł stp brak, Cn w innym znaczeniu, Linde XVII w.

Unicestwiać się, niszczyć się (6):
a. W funkcji zwrotnej (1): Potym ſie Pan Bog ſmiłował nad Polſką gdy ſie ſámo złe pocżęło głádzić BielKron 362.
b. W funkcji biernej: być potępianym, niszczonym, puszczanym w niepamięć (5):

gładzić się z czego (1): Ten niemiął ſynow/ á przeto cżemu ſie głádzi imię iego z fámiliey iego [Cur tollitur nomen illius de familia sua] Leop Num 27/3.

gładzić się czym (4): SkarŻyw 333 marg; Tym wyznánim y prawdą głádźi ſię Aryáńſki fałſz SkarKaz 486a; y oná nierowność poddánośćią ſię głádźi y miárkuie. SkarKazSej 676a, 676a marg.

W charakterystycznych połączeniach: gładzi się fałsz, imię, nierowność.

Fraza: »grzechy gładzą się« (1): Grzechy ſię weśćiem do zákonu/ profeſſyią y pokutą gładzą. SkarŻyw 333 marg.

Synonimy: mazać się, niszczyć się.

Formacje współrdzenne: wygładzić się, zgładzić się; wygładzać się.

AL