Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: [GORDYUSOWY]

Następne hasło: GORECZNY »

GORECZKA (4) sb f

goreczka (3), gureczka (4); goreczka Mącz (2), SienLek; gureczka Murm.

o pochylone, e oraz a jasne.

Fleksja

	sg
N	góreczka
A	góreczkę

sg N góreczka (3). ◊ A góreczkę (1).

Sł stp brak, Cn s.v. gorka, Linde XVII w.

Znaczenia

Dem. od „gorka”
- 1. Mała góra (3)
- 2. Garbek, wypukłość (1)

Dem. od „gorka”:

1. Mała góra; tumulus Murm; colliculus, grumulus Mącz; monticulus, verrucula collis Cn (3): Tumulus. Ein hubel, Gureczká. Murm 21; Mącz 59c, 150a.

2. Garbek, wypukłość (1): Miewa téż kóń ochfátné trzy prążki ná nośie/ wthéy śrzedniéy námácawſzy goreczkę przekol ią puſzczádłem á day krwi iść. SienLek 168v.

Synonim: 1. pagoreczek.

Cf GORKA