[zaloguj się]
[pdf]

GRAMOTA (1) sb f

gramota, [hramota].

Oba a jasne; teksty nie oznaczają ó.

Fleksja
sg
N gramota
G hramoty
A hramotę
L hramocie

sg N gramota. ◊ [G hramoty. ◊ A hramotę. ◊ L hramocie.]

Sł stp, Cn brak, Linde XVI – XVIII w.

Tekst pisany: [Wſzákoż inſze narody o nich w ſwej hrámocie Piſzą PaprGniazdo 3 (Linde); Wiele bym ći wylicżył tu ſpraw ich ozdobnych/ [...] Alem ſie z tym zátrzymał do inſzey Hrámoty/ Gdźie ſzerzey piſáć będę tych drużynow cnoty. PaprGniazdo 77 (Linde).]
a. Pismo, dokument: Ieſli też w torbę Schulbryfow piſánych/ Kapiącym woſkiem popiecżętowánych Nakłádźieſz/ rádá nábáwi kłopotá/ Goła Grámotá. KlonFlis H2; [alić Dzierżek przybieżał od Moskiewskiego, oddał jakąś wielką hramotę jak sztukę koleńskiego płótna, dwiema pieczęciami wielkimi zapieczętowaną PiotrDzien 286, 289.]

Synonimy: a. akt, dokument, księgi, pismo.

AL