« Poprzednie hasło: GROMIENIE | Następne hasło: GROMIONY » |
GROMION (3) part praet pass impf
gromion (2), gromiony a. gromion (1).
Teksty nie oznaczają ó.
Fleksja
sg | |||||
---|---|---|---|---|---|
m | N | gromi(o)n | f | N | gromiona |
pl | ||
---|---|---|
N | m pers | gromi(e)ni |
sg m N (praed) gromi(o)n (1). ◊ f N (praed) gromiona (1). ◊ pl N m pers gromi(e)ni (1).
Sł stp, Cn brak, Linde XVI w. (jeden z tych samych przykładów) s. v. gromić.
Znaczenia
Bity, zwalczany, pokonywany, ujarzmiany (3): Iuzem byl thy rzeczi wyschey V. C. M. wypyssal kyedym sye dowyedzial ysz thymy czassy Tatarowie Byalogroczczi braly w pansthwie V. C. M. y ſſą gromyeny LibLeg 9/53v; TEn ſie s Turki vganiał dość mężnie y cżęſto/ Od nich był mocą wielką gromion bárzo gęſto. PaprPan Ee4.
W przen (1): pierwey Winne groná Znikną/ y reż nie będźie śierpámi gromioná. RybGęśli B3.
Synonim: bity.
Cf GROMIĆ
ZZa