Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: ALLEGOWANIE

Następne hasło: ALLELUJA »

ALLEGOWANY (2) part praet pass impf

Wszystkie samogłoski jasne.

Fleksja

sg
f	N	allegowanå

pl
N	subst	allegowané

sg f N allegowanå(1). ◊ pl N subst allegowané (1).

Sł stp, Cn, Linde brak.

Znaczenia

1. praw. Przytaczany na dowód, usprawiedliwienie (1)
2. Przekazany (testamentem) (1)

1. praw. Przytaczany na dowód, usprawiedliwienie (1): ZLy zwyczay w przekłádániu Roków [...] zkąd ſie rozmáité przyśięgi y krzywoprzyśięſtwá wczynáły/ y choroby zmyśloné bywáły állegowáné [allegabantur JanStat 480] SarnStat 768.

2. Przekazany (testamentem) [allegare Łac śr] (1):

Szereg:»allegowany albo odkazowany«: ſpráwá okołoTeſtámentu/ ma bydź w oboim práwie Duchownym y Swietckim ſądzona: [...] ále żadna rzecz poddána práwu źiemſkiému/ nie ma bydź przećiwko Státutowi állegowána álbo odkázowána [legari JanStat 238]. SarnStat 215.

Synonimy: 1. dowodzony, przytaczany; 2. odkazowany.

Cf ALLEGOWAĆ