![[zaloguj się]](/static/img/icons/lock.png "Zaloguj się"){kind=icon}
![[SŁOWNIK POLSZCZYZNY XVI WIEKU]](/static/img/spxvi-logo.jpg){kind=logo}
| « Poprzednie hasło: GRZEBEŁKO | Następne hasło: GRZEBIE » |
![[pdf]](/static/img/icons/document-pdf-text.png "Pobierz artykuł hasłowy w formacie PDF"){kind=icon}
GRZEBIĄCY (4) part praes act
grzebiący (3), grzebący (1); grzebiący Murm, BartBydg, RejJóz; grzebący Calep.
e prawdopodobnie jasne (tak w grzebię).
Fleksja
| sg | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| m | A | grzebiąc(e)go | f | A | grzebiąc(a) |
| pl | ||
|---|---|---|
| N | m an | grzebiący |
sg m A grzebiąc(e)go (1). ◊ f A grzebiąc(a) (1). ◊ pl N m an grzebiący (2).
Sł stp, Cn, Linde brak.
Rozgarniający wierzchnią warstwę (zwykle w poszukiwaniu czegoś, co jest pod spodem) (4): Murm 81; Pulveratrices aves, ptaczy w zyemy grzebyączi BartBydg 126b; Scarabeus – Kruwka w kobiliencach grzebąca. Calep 951b.
Wyrażenie: peryfr. »w piasku grzebiący« = dziecko (1): Y mnię ieſzcże gdy obacżyſz w tym mym ſtanie wiernego Nie opuſciſz bo ty bacżyſz/ y w piasku grzebiączego RejJóz C4.
Cf GRZEŚĆ
ZCh