Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: [HADRUNKOWAĆ SIĘ]

Następne hasło: [HADRUNKOWAĆ SIĘ] »

HADRUNKOWAĆ SIĘ (2) vb impf

hadrunkować się a. hadrunkować (2).

hå- (1), ha- (1) Mącz (1 : 1).

Fleksja

1 sg praes hådrunkuję się (2).

Sł stp, Cn brak, Linde XVI w. (jeden z tych samych przykładów).

Znaczenia

Kłócić się, spierać się, wadzić się (2)

Kłócić się, spierać się, wadzić się; iurgare, velitari Mącz (2): Velitor, Na vtaczkę wyyeżdżam/ hárcuyę. Metaph. Swarzę ſie/ hádrunkuyę. Mącz 478b.

hadrunkować się z kim (1): Iurgo et Iurgor ex Iure et ago compositum est quasi de iure ago et contendo, Wádzę ſie Swárzę ſie/ Hádrunkuyę s kim. Mącz 178c.

Synonimy i formacja współrdzenna cf HADROWAĆ SIĘ.

Cf HADRUNKOWANIE