[zaloguj się]
[pdf]

HAMOWNY (3) ai

a jasne; o prawdopodobnie jasne (tak w hamować).

Fleksja
sg
m Ahamown(e)go
Ihamownym
pl
G hamownych

sg m A hamown(e)go (1). ◊ I hamownym (1). ◊ pl G hamownych (1).

Sł stp, Cn brak, Linde XVI w. (jeden z tych samych przykładów).

Powściągliwy, umiarkowany (3): Inych było ná ſwiecie bárzo wiele/ ktorzy z vmyſłu/ á z dobrey woley/ chciwość w ſobie tłumili: nie z muſu/ áni przed ſromem/ iáko białegłowy: bo czo ieſt tych hámownych białychgłow ná ſwiecie/ máło nie wſzythkie/ boiaźń/ ábo wſtyd ná wodzy trzyma GórnDworz Aav; Sromáć by ſie miał zá ſwe pioro/ kto Xenocratá wtey mierze [w miłości] ſpomina iáko hámownego GórnDworz Aa8.
Wyrażenie: »hamowny w mowie« (1): Vmieięthność thedy Ricerſkiego práwá/ wielki w tey mierze pożytek dworzáninowi przynieſie/ y vcżyni go hámownym/ y oſtrożnym w mowie. GórnDworz E2v.
Szeregi »hamowny i ostrożny« (1): GórnDworz E2v cf Wyrażenie.

Synonimy: ostrożny, powściągliwy, umiarkowany.

Cf NIEHAMOWNY

BZ