[zaloguj się]

HARNASZ (7) sb m

harnasz (5), harnas (2); harnasz RejWiz, RejZwierc (4); harnas BielSat, BielRozm.

Oba a jasne.

Fleksja
sg pl
N harnasz harnasze
A harnasz

sg N harnasz (5).A harnasz (1).pl N harnasze (1).

stp notuje, Cn brak, Linde XVI w. (jeden z tych samych przykładów).

Pancerz rycerski, zbroja (z niem. Harnasch) (7): Bo ow hárnáſz y koniá y páná więc gniecie RejWiz 72; Naydzieſz też w drugim kráiu iż ledá krzywdá ták będzie poważna/ coby ią mogł kilkiem ſłow odpráwić/ wnet iuż páncerze ſzoruią/ árkábuzy ſzrobuią/ hárnáſze ſkrzypią/ áby iedno zwycżáiowi doſyć vcżynić. RejZwierc 16v; Oy byś thy hárnáſz ſzorował/ A ná woynę ſie gotował. RejZwierc [233]v, 176v, 177v.

W połączeniu szeregowym (2): Káptur/ pás/ diſchak/ hárnás/ [tylcżyk]/ ſzárſzon/ kuſze/ A na głowie Kápálin/ [ná nim tk]wiáły puſze. BielSat D3v [idem] BielRozm 29.

Synonimy: pancerz, zbroja.

KN