« Poprzednie hasło: HARNAS | Następne hasło: HARNASZOWANY » |
HARNASZ (7) sb m
harnasz (5), harnas (2); harnasz RejWiz, RejZwierc (4); harnas BielSat, BielRozm.
Oba a jasne.
Fleksja
sg | pl | |
---|---|---|
N | harnasz | harnasze |
A | harnasz |
sg N harnasz (5). ◊ A harnasz (1). ◊ pl N harnasze (1).
Sł stp notuje, Cn brak, Linde XVI w. (jeden z tych samych przykładów).
Znaczenia
Pancerz rycerski, zbroja (z niem. Harnasch) (7): Bo ow hárnáſz y koniá y páná więc gniecie RejWiz 72; Naydzieſz też w drugim kráiu iż ledá krzywdá ták będzie poważna/ coby ią mogł kilkiem ſłow odpráwić/ wnet iuż páncerze ſzoruią/ árkábuzy ſzrobuią/ hárnáſze ſkrzypią/ áby iedno zwycżáiowi doſyć vcżynić. RejZwierc 16v; Oy byś thy hárnáſz ſzorował/ A ná woynę ſie gotował. RejZwierc [233]v, 176v, 177v.
W połączeniu szeregowym (2): Káptur/ pás/ diſchak/ hárnás/ [tylcżyk]/ ſzárſzon/ kuſze/ A na głowie Kápálin/ [ná nim tk]wiáły puſze. BielSat D3v [idem] BielRozm 29.
KN