[zaloguj się]
[pdf]

JEDURNY (3) ai

jedurny (3), [jedorny].

Teksty nie oznaczają é oraz ó; e prawdopodobnie jasne, o pochylone.

Fleksja
sg
mNjedurny fN nN
G G[jedórn(e)] G
A Ajedurną Ajedurn(e)

sg m N jedurny (1). ◊ f G [jedórn(e)]. ◊ A jedurną (1). ◊ n A jedurn(e) (1).

Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVI w.

Znaczenia
Tylko jeden (3): A ták ktoby przeſtąpił iedurne z przykazánia tego namnieyſzego [unum de mandatis istis minimis]/ á ludzie ták vcżył: ten namnieyſſym będzie zwan w kroleſthwie niebieſkim. Leop Matth 5/19; [Ach! me myle dzyeczyętko, raczis nye plakaczy, Lezish na goley zyemy, nye mam czo posslaczy, Vesglowka, podusky Yedorne, pyelvsky. Kancjonał kornicki 1551–1555, wyd. M. Bobowski [w:] Rozprawy AU Wydziału Filologicznego t. XIX, 1893, s. 287.]

W przeciwstawieniu: »barzo wiele ... jedurny« (1): Bogáty miał owiec y wołow bárzo wiele [oves plurimos valde]: á vbogi lepak nie inego niemiał/ chybá iedurną owieczkę máluczką [praeter ovem unam parvulam] Leop 2.Reg 12/3.

a. Samotny, odosobniony (1):
Wyrażenie: »jedurny sam«: Iedurny ſam ieſt człowiek/ á drugiego nie ma [unus est, et secundum non habet]/ áni ſyná/ ani brátá Leop Eccle 4/8.

Cf JEDYNKI

LW