« Poprzednie hasło: JEŻDŻĄC | Następne hasło: JEŻDŻENIE » |
JEŻDŻĄCY (13) praes act
jeżdżący (3), jeżdżąc (5); jeżdżący BibRadz, Mącz (2), CzechEp, Calep (2), KmitaSpit; jeżdżąc RejWiz, BielKron (2), WerGośc, PaxLiz.
-żdż- (2), -żdz- (6), -zdż- (2), -zdz- (3).
e jasne (tak też Cn).
sg m N jeżdżący (6), jeżdżąc (1) WerGośc. ◊ A jeżdżąc (1). ◊ pl G jeżdżących (2). ◊ A m pers jeżdżąc (2). subst jeżdżąc (1).
Sł stp brak, Cn s.v. czołnem jeżdżący, Linde XVIII w. s.v. jeździć.
jeżdżąc z kim (1): Widzyałeś owo kſiążę ieżdząc z nimi bládo/ Wierz mi żećby im cżáſem dáło bárzo rádo RejWiz 69.
jeżdżący z czym (1): Pharetratus, qui pharetram fert, S Seydakiem yeżdżący. Mącz 297a.
jeżdżący na czym (6): BibRadz Ez 38/15; Widzyałem ſłużebniki ieżdząc ná koniech/ á kſiążętá pieſzki chodzili iáko ſłudzy. BielKron 81 v, 176; Hippiades statuae mulierum equestres, Słupy niewiaſt ná koniech yeżdzących yákie były Amazones Mącz 156c; ode dẃunaśćie lat żaden go iezdżąc ná koniu nie widźiał. WerGośc 224; Calep 74a.
W funkcji rzeczownika (1):
jeżdżący po czym (1): wſzelki ſternik/ y wſzelki po morzu iezdżący [Omnis qui in lacum navigat]/ y żeglarze/ y ktorzykolwiek ná morzu robią/ z dáleká ſtánęli WujNT Apoc 18/17.
jeżdżący po czym (1): Nundinator ‒ Poiermarkoch iezdzaci. Calep 709b.
jeżdżący na czym z czym (1): Papież iest Antychrist ná żeláznym Piecu roſpalonym iezdzący z iáblkámi złotymi. CzechEp 350 marg.
Cf JEŹDZIĆ
TK