[zaloguj się]
[pdf]

JODŁA (14) sb f

jodła (12), jedla (1), jedl (1); jedla Mymer1; jedl BielKom.

o oraz a jasne; jedl(a) z tekstów nie oznaczających é; e prawdopodobnie jasne (tak Cn).

Fleksja
sg pl
N jodła, jedla
G jodły
A jodłę, j(e)dl
I jodłą jodłami
V jodło

sg N jodła (5), jedla (1). ◊ G jodły (1). ◊ A jodłę (1), j(e)dl (1). ◊ I jodłą (2). ◊ V jodło (2). ◊ pl I jodłami (1).

Sł stp: jedl, jedla, Cn notuje, Linde XVII(XVIII) – XVIII w.

bot. Drzewo iglaste z rodziny sosnowatych (Pinaceae); Abies alba Mill., Abies pectinata D. C. (Rost); abies Mymer1, Mącz, Vulg, PolAnt, Cn; ilex Calep; elate Cn (14): Abies, Thann. Jedla. Mymer1 20; Dám ná puſtynią Cedr/ y tharn/ y świerk/ y drzewo oliwne: Położę na puſzcżey Iodłę/ y Wiąz/ y Bukſſpan poſpołu [ponam in deserto abietem, ulmum, et buxum] Leop Is 41/19, Ez 27/5, Zach 11/2; Mącz 1c; SienLek 251, Xxx2; Zoſtáwiło ſię słowo hebreyſkie że ie roznie przekłádáią/ inſzy cedręm inſzy ſoſną/ inſzy iodłą, álbo świerkiem. BudBib I 3v marg, Ex 25/5, Zach 11/2; iodłá boćianowi/ Sárnom górá mieſzkánié [abietes domos eius PolAnt Ps 103/17] ſkáłá królikowi. KochPs 155; Sapineus – Ziodłiuczinioni. Calep 945a, 503a.
Przysłowie: Kozy ſkaczą ná yedl pochyloną BielKom F5.

Cf JEDLEC, JEDLINA

JW